ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.)

Τηλ.: 210 5238779, fax: 210 5247494, email: omosfarm@yahoo.gr blog: oefsee.blogspot.gr Χαλκοκονδύλη 56, Αθήνα

_{ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΓΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ 3573/1982}

ΑΡΙΘΜ.ΠΡΩΤ.:1128                                                                                                                                                   ΑΘΗΝΑ 16/11/2020

 

26 ΝΟΕΜΒΡΗ 2020

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ!

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΘΕΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΕΣ!

 

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι στο φάρμακο και στο καλλυντικό,

Η λεγόμενη «υγειονομική κρίση» επιδείνωσε ακόμα περισσότερο την ήδη άσχημη κατάσταση των εργαζόμενων στη χώρα μας, αλλά και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Ο πόλεμος απέναντι στον «αόρατο εχθρό», όπως μας λένε οι κυβερνώντες, είναι, εκτός των άλλων,  μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για περεταίρω μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης, για αύξηση της εκμετάλλευσης και δοκιμή νέων μορφών εργασίας. Για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι καλούνται  να πληρώσουν ακριβά την οικονομική ύφεση και την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, που η πανδημία, απλώς, επιταχύνει.

Όπως και η καπιταλιστική οικονομική κρίση δεν εκδηλώνεται ταυτόχρονα και ισόμετρα σε όλους τους κλάδους ή και επιχειρήσεις, έτσι και η πανδημία δεν επέδρασε με τον ίδιο τρόπο σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Ενώ, τομείς όπως ο τουρισμός, η εστίαση, το εμπόριο, οι μεταφορές κ.α. καταγράφουν σημαντικές μειώσεις στη δραστηριότητα και τον τζίρο τους, ο κλάδος του φαρμάκου πετυχαίνει εντυπωσιακές επιδόσεις.

Αναφέρουμε, ενδεικτικά, κάποια στοιχεία που καταδεικνύουν το «success story» των φαρμακευτικών επιχειρήσεων, που, όμως, για τους εργαζόμενους του κλάδου όχι μόνο δε μεταφράζεται σε ανάλογη βελτίωση, αλλά αντίθετα οδηγεί και ταυτόχρονα βασίζεται στην επιδείνωση των όρων αμοιβής, εργασίας και ζωής τους.

·         Το 2019 οι πωλήσεις φαρμάκου σε φαρμακεία, φαρμακαποθήκες, νοσοκομεία, παρουσίασαν άνοδο, ενώ οι εξαγωγές εκτινάχθηκαν στα 1,9 δις ευρώ, ενισχυμένες κατά 32,5% σε σχέση με το 2018.

·         Στο πρώτο εξάμηνο του 2020, οι εξαγωγές φαρμάκου παρουσίασαν αύξηση 59,7% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2019.

·         Το φάρμακο παραμένει σταθερά το δεύτερο εξαγώγιμο προϊόν της ελληνικής μεταποίησης μετά τα πετρελαιοειδή, με το ποσοστό συμμετοχής του στο σύνολο των ελληνικών εξαγωγών να ξεπερνά το 6%.

Μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες όπως η DEMO, η ELPEN, η BOEHRINGER έχουν εξαγγείλει επενδυτικά πλάνα πολλών εκατομμυρίων. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας, δρομολογούνται επενδύσεις άνω των 200 εκ. ευρώ για φέτος, οι οποίες, σε βάθος τριετίας, υπολογίζεται να αγγίξουν τα 600 εκατομμύρια. Στην κατεύθυνση αυτή, οι φαρμακοβιομήχανοι ζητούν από το κράτος να τους εξασφαλίσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις.

 

Ασφαλώς, η κυβέρνηση είναι πρόθυμη να συνδράμει και ήδη έχει προχωρήσει σε:

·         Κοινή υπουργική απόφαση με την οποία συμψηφίζεται το clawback που οι εταιρείες καλούνται να καταβάλλουν, με δαπάνες έρευνας, ανάπτυξης και παραγωγικών επενδύσεων. Ο συμψηφισμός αυτός για το 2020 ανέρχεται στα 100 εκ. ευρώ με προοπτική να φτάσει τα 200 εκ. για τα επόμενα τρία χρόνια.

·         Αύξηση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης από 1.945.000 στα 2.088.000 ευρώ.

·         Εξαίρεση των εμβολίων από τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη. Μόνο το clawback που θα καλούνταν να καταβάλλουν οι εταιρείες για εμβόλια το 2020, υπολογίζεται σε 200 εκ. ευρώ, ποσό που με τη ρύθμιση αυτή μένει στα ταμεία τους.

·         Κατάργηση του φόρου εισόδου 25% στα νέα φάρμακα.

Επιπλέον, το υπουργείο Υγείας έχει εκφράσει την κυβερνητική πρόθεση να εξασφαλίσει ξεχωριστά κονδύλια για την κάλυψη των ανασφάλιστων, κάτι που αναμένεται να απαλλάξει τις εταιρείες από την καταβολή τουλάχιστον 250 εκ. ευρώ σε clawback.

Ενώ, λοιπόν, η κυβέρνηση «μπουκώνει» με ζεστό χρήμα και φοροαπαλλαγές τους μεγάλους ομίλους του φαρμάκου, για τους εργαζόμενους και τους βιοπαλαιστές δε βρίσκει παρά λίγα ψίχουλα τόσο για την υγεία τους, όσο και για τη φαρμακευτική κάλυψή τους.

·         Η δημόσια δαπάνη για την υγεία, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, μειώθηκε κατά 44% τη δεκαετία 2009-2019, φτάνοντας το 40% των συνολικών δαπανών υγείας να αποτελούν ιδιωτική δαπάνη. Με λίγα λόγια οι εργαζόμενοι πληρώνουν ακριβά την υγεία τους.

·         Αντιστοίχως, και η δημόσια κατά κεφαλή δαπάνη για φάρμακο είναι πολύ χαμηλότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

·         Ο άγρια φορολογούμενος εργαζόμενος, ο κακοπληρωμένος, ο μερικώς απασχολούμενος, ο άνεργος, ο συνταξιούχος με την πετσοκομμένη σύνταξη, πλήρωσαν για αγορά φαρμάκου το 2019 πάνω από 1,2 δις ευρώ!

Δεν μας εκπλήσσει, λοιπόν, το γεγονός ότι η κυβέρνηση επικαλείται τώρα, μέσα στην πανδημική κρίση, την «ατομική ευθύνη», με τόσο πάθος. Έτσι κι αλλιώς, στον «μαγικό» κόσμο του καπιταλισμού, όπου τα πάντα – ακόμα και τα βασικά κοινωνικά αγαθά –αποτελούν εμπόρευμα, τα κόμματα που τον υπηρετούν μετέτρεψαν την υγεία και το φάρμακο σε ατομική μας ευθύνη εδώ και χρόνια!

Ας δούμε, όμως, τι σημαίνει το «success story» του φαρμάκου, για τους εργαζόμενους στον κλάδο:

·         Από το 2009 είμαστε χωρίς κλαδική σύμβαση, με αποτέλεσμα πολλοί νέοι συνάδελφοι να προσλαμβάνονται με τον κατώτατο μισθό των 650 ευρώ, μεικτά.

·         Δουλεύουν σε συνθήκες σκληρής εντατικοποίησης, ακόμα και τα Σαββατοκύριακα, με ατέλειωτες υπερωρίες νομότυπα εγκεκριμένες για τους εργοδότες, ειδικά στην περίοδο της πανδημίας.

·         Το 5ήμερο – 8ωρο από Δευτέρα ως Παρασκευή έχει αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από τα κυλιόμενα ωράρια.

·         Για τις φαρμακαποθήκες, ύστερα από απαίτηση των εργοδοτών, συγκεκριμένες Δημοτικές Αρχές, με προεξάρχουσα της Αθήνας, διεύρυναν το ωράριο λειτουργίας και κατά τη μέρα του Σαββάτου, ανοίγοντας το δρόμο της κατάργησης του 5ήμερου – 8ωρου ωραρίου από Δευτέρα ως Παρασκευή.

·         Χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται υπό το εργολαβικό καθεστώς με ελάχιστα δικαιώματα.

·         Οι απολύσεις είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο και όχι μόνο στην Ελλάδα. Πολλοί φαρμακευτικοί κολοσσοί, όπως η SANOFI, η LILLY κ.α. απολύουν χιλιάδες εργαζόμενους ανά τον κόσμο, στα πλαίσια αποφασισμένων αναδιαρθρώσεών τους.

·         Οι συνάδελφοι της ιατρικής ενημέρωσης βιώνουν ανυπόφορη πίεση, ανασφάλεια  και απολύσεις. Τα υγειονομικά πρωτόκολλα που αφορούν την είσοδο στα νοσοκομεία, ο απαραίτητος για την προστασία της υγείας περιορισμός στις επισκέψεις και μετακινήσεις τους, ακόμα και η ένταξη ορισμένων συναδέλφων στις ευπαθείς ομάδες, μεταφράζονται από την εργοδοσία σε απώλεια της θέσης εργασίας, στην άγουσα για την ανεργία.  

·         Με την είσοδο της τηλεργασίας γίνεται πρακτικά αδύνατο να διαχωριστεί ο εργάσιμος από το μη εργάσιμο χρόνο.

Σε κάθε περίπτωση – και στην ανάπτυξη και στην κρίση – οι εργαζόμενοι βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις στον κλάδο του φαρμάκου αλλά και από αυτές στον τομέα του Καλλυντικού, ο οποίος κινήθηκε ανοδικά το διάστημα 2016-2019.

Οι πωλήσεις καλλυντικού από 798 εκ. ευρώ το 2016 ανέβηκαν στα 867 εκ. το 2019. Σύμφωνα με στοιχεία του Πανελλήνιου Συνδέσμου Βιομηχάνων και Αντιπροσώπων Καλλυντικού, η αγορά εκτιμάται ότι, το 2020, θα καταγράψει απώλειες 11% και θα διαμορφωθεί στα 772 εκ. ευρώ. Σε αυτό συνέβαλλαν η πτώση του διαθέσιμου εισοδήματος των καταναλωτών, η υποχρεωτική αναστολή λειτουργίας των καταστημάτων καλλυντικών, κυρίως, όμως, η μεγάλη πτώση του τουρισμού, που επηρέασε αρνητικά τις πωλήσεις προϊόντων όπως τα αντηλιακά. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ICAP, η αγορά θα ανακάμψει το 2021. Παρόλα αυτά, και εδώ το μάρμαρο της κατά τ’ άλλα διαχειρίσιμης ύφεσης, που οφείλεται στην πιο «ευάλωτη» σε αστάθμητους παράγοντες και πιο «εξαρτημένη» από άλλους κλάδους φύση του συγκεκριμένου τομέα, το πληρώνουν οι εργαζόμενοι, με αναστολές σύμβασης εργασίας και απολύσεις, όπως συνέβη στην εταιρεία HELLENICA.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Σήμερα, η κυβέρνηση έρχεται να κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή των εργαζόμενων, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις και προοπτικές για ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία στους εργοδότες. Ετοιμάζεται να φέρει νομοσχέδιο που καταργεί το οχτάωρο, επιβάλλοντας δεκάωρη εργασία, με τις δυο επιπλέον ώρες απλήρωτες. Καταργεί την κυριακάτικη αργία, διευκολύνει ακόμα περισσότερο τις απολύσεις, ακυρώνει το δικαίωμα του εργαζομένου να καταφεύγει στην επιθεώρηση εργασίας σε περίπτωση εργοδοτικής αυθαιρεσίας.

Ο εργασιακός μεσαίωνας που επιφυλάσσει για τους εργαζόμενους πηγαίνει «πακέτο» με την τρομοκρατία, τον αυταρχισμό, τον περιορισμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Θέλει εργαζόμενους φοβισμένους, απομονωμένους, υποχείρια των αφεντικών, για αυτό θέλει να καταργήσει τις γενικές συνελεύσεις και η απόφαση για απεργία να είναι υπόθεση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Γι αυτό νομιμοποιεί την απεργοσπασία και ποινικοποιεί το δικαίωμα των εργαζομένων να περιφρουρούν την απεργία τους. Ζητά από τα σωματεία να παραδώσουν ηλεκτρονικό μητρώο σε κυβέρνηση και εργοδότες, προκειμένου να έχουν το δικαίωμα να υπογράφουν σύμβαση. Απαιτεί, με αλλά λόγια, το φακέλωμα των σωματείων και των μελών τους!

Αυτές είναι οι σύγχρονες προσαρμογές που απαιτεί το μεγάλο κεφάλαιο στις εργασιακές σχέσεις και στη συνδικαλιστική οργάνωση, για να εξυπηρετηθεί η καπιταλιστική παραγωγή, η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία, στις σημερινές συνθήκες. Πρόκειται για κατευθύνσεις διακηρυγμένες επίσημα από την Ε.Ε. εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες. Γι αυτό και όλες οι κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως πρόσημου και διαχειριστικού μείγματος, σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, έχουν προχωρήσει ήδη ή προχωρούν σε αντίστοιχα νομοθετήματα.

Έχουν, μάλιστα, υποστηρικτές και συνοδοιπόρους τις δυνάμεις εκείνες που δρουν μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα με γνώμονα την πίστη τους στο υπάρχον εκμεταλλευτικό σύστημα, την πεποίθηση ότι αυτό δεν αλλάζει, αλλά το πολύ – πολύ μπορεί να βελτιωθεί ή να αποκτήσει πιο «ανθρώπινο» πρόσωπο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ΓΣΕΕ, που ως τμήμα των εργοδοτικών – κυβερνητικών συνδικάτων στην Ευρώπη και διεθνώς, διεκδικεί την αναβάθμισή της στο πεδίο του διαλόγου και του κοινωνικού εταιρισμού με την εργοδοσία και την κυβέρνηση, ξεπληρώνει στην κυβέρνηση και στο κράτος το γεγονός ότι την κράτησαν στη θέση της με τα ΜΑΤ και την καταστολή, και όχι μόνο δεν κινητοποιείται, αλλά προσπαθεί να πνίξει και κάθε φωνή που υψώνεται απέναντι στην αντεργατική και αντιλαϊκή λαίλαπα.

Στον κλάδο μας, είναι αυτοί που έφτασαν στο σημείο μαζί με τους φαρμακοβιομήχανους να ενοχοποιούν τα υγειονομικά πρωτόκολλα για την απώλεια θέσεων εργασίας, ταυτίζοντας το δικαίωμα στη δουλειά με ασφάλεια και προστασία της υγείας με την απρόσκοπτη επιχειρηματική δραστηριότητα και κερδοφορία των αφεντικών.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε όλους αυτούς να μας γυρίσουν 100 και πλέον χρόνια πίσω! Όταν τότε η εργατική τάξη έβαζε στην ημερήσια διάταξη το οκτάωρο και άλλες κατακτήσεις ως επίκαιρες και αναγκαίες και με αγώνες και θυσίες τις απέσπασε, και με νομοθετική κατοχύρωση.

Σήμερα έχουμε καθήκον, όχι μόνο να υπερασπίσουμε αυτές τις κατακτήσεις, αλλά και να βάλουμε στο τραπέζι τις δικές μας σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες.

Στις 26 Νοέμβρη απεργούμε!

·         Για να υπερασπίσουμε το δικαίωμα μας για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

·         Για την κλαδική μας ΣΣΕ. Για μισθούς που θα καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας.

·         Για τα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά μας δικαιώματα και ελευθερίες.

·         Για δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους, για φάρμακο - κοινωνικό αγαθό.

·         Διεκδικούμε ενίσχυση σε υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό των νοσοκομείων.

·         Απαιτούμε την άμεση επίταξη των ιδιωτικών μονάδων εντατικής θεραπείας. Σχολικές αίθουσες και δασκάλους για τα παιδιά μας, αύξηση του στόλου των μέσων μαζικής μεταφοράς.

 

Πίσω από τις μάσκες έχουμε φωνή! Έχουμε ζωή, που όχι μόνο δεν την παζαρεύουμε, αλλά στοχεύουμε στην ουσιαστική αναβάθμισή της, στην πραγματική πρόοδο που θα έρθει για μας, όταν κυριαρχήσουμε στον πλούτο που παράγουμε, όταν ξεμπερδέψουμε με την εκμετάλλευση και τους εκμεταλλευτές!

Η ΔΙΟΙΚΗΣH