ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.)
Χαλκοκονδύλη 56, Αθήνα
ΑΡΙΘΜΟΣ
ΕΓΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ 3573/1982
ΑΡΙΘΜ.ΠΡΩΤ: 704 Αθήνα 21/4/2017
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2017
ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ
ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΠΟΛΕΜΟΥΣ, ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ!
ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ
ΠΑΜΕ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΑΘΗΝΑ, ΣΤΙΣ 10 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
(ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
9Π.Μ. ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΟΕΦΣΕΕ)
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Έχουν περάσει 131 χρόνια από την εξέγερση των εργατών στο Σικάγο το 1886
και η πάλη της τάξης μας ενάντια στους εκμεταλλευτές μας, συνεχίζεται. Η πάλη
για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας. Η πάλη για να αντιστοιχίσουμε το
επίπεδο και την ποιότητα ζωής μας με τις τεράστιες δυνατότητες του σήμερα, που
με τη δική μας δουλειά έχουν δημιουργηθεί.
Η παλαιότερη και πρόσφατη πείρα μας, η συλλογική μακρόχρονη πείρα του
εργατικού κινήματος μας οδηγούν με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι τα
συμφέροντα των εργοδοτών ουδέποτε ταυτίστηκαν, ούτε πρόκειται να ταυτιστούν με
τα δικά μας. Ότι το σύστημα τους, που βασίζεται
στη δική μας εκμετάλλευση και λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο τα δικά τους
κέρδη, πάντα θα αποτελεί τροχοπέδη στην ικανοποίηση των αναγκών μας, όπως
διαμορφώνονται και εξελίσσονται. Ότι και η παραμικρή βελτίωση στη ζωή των
εργαζόμενων κατακτήθηκε και κατακτάται με σκληρούς ταξικούς αγώνες απέναντι
στους εκμεταλλευτές και το πολιτικό τους προσωπικό.
Ποτέ και τίποτα δεν έχει «προσφερθεί»
στους εργαζόμενους ως προϊόν κοινωνικού διαλόγου και συναίνεσης. Ούτε πρόκειται
να συμβεί κάτι τέτοιο με την επερχόμενη καπιταλιστική ανάκαμψη ή ανάπτυξη που
ευαγγελίζεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αλλά και τα υπόλοιπα ομονοούντα
κόμματα. Λένε ψέματα, για να κρύψουν ότι όλοι τους, μαζί με Ε.Ε
- ΔΝΤ, υπηρετούν τα συμφέροντα της
πλουτοκρατίας, των βιομήχανων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και ότι οι
«καβγάδες» και οι «διαπραγματεύσεις» τους δεν αφορούν τη βελτίωση της ζωής των
εργαζόμενων αλλά το ποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι θα ωφεληθούν περισσότερο,
ποιος θα πάρει τη μερίδα του λέοντος. Για να κρύψουν ότι ο δρόμος της
ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας που προτείνουν απαιτεί συνεχείς θυσίες
από τους εργαζόμενους, μεγαλύτερη σφαγή στα δικαιώματά τους, επιδείνωση των
όρων ζωής τους. Πολύ περισσότερο για να κρύψουν ότι αυτός ο δρόμος, μαζί με την
ένταση της εκμετάλλευσης, οδηγεί στις πολεμικές συγκρούσεις – περιορισμένες ή
γενικευμένες – που σπρώχνουν τους εργαζόμενους και τους βιοπαλαιστές στην
προσφυγιά, στη μετανάστευση, στο θάνατο.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Η
νέα συμφωνία της κυβέρνησης με τους «θεσμούς» περιέχει αντεργατικά και
αντιλαϊκά μέτρα που θα προστεθούν στα προηγούμενα και θα φέρουν νέα δεινά για
τους εργαζόμενους. Η μείωση του αφορολόγητου θα
ψαλιδίσει ακόμα περισσότερο το εργατικό εισόδημα, θα έρθει νέο πετσόκομμα σε
συντάξεις και παροχές, ο αυτόματος κόφτης είναι εδώ. Τα μέτρα αυτά αποτελούν
απαίτηση της μεγαλοεργοδοσίας, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των βιομηχάνων και τα
περιβόητα «αντισταθμιστικά», που προβάλλουν για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια,
πάλι αυτούς θα έχουν αποδέκτες. Και δεν πρόκειται να σταματήσουν, θα συνεχίσουν
να βαθαίνουν την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης με περιορισμό των
συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, με πιο αντιδραστικές παρεμβάσεις
στην εργατική νομοθεσία που αφορούν απολύσεις, ανταπεργία, θεσμοθέτηση «ειδικών
οικονομικών ζωνών», επιδότηση του εργοδότη αντί του ανέργου. Τέτοια μέτρα,
εξάλλου, προωθούνται σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες καθώς και στην Ε.Ε., συνθέτοντας
τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές».
Η
ανελέητη επίθεση που δεχόμαστε στην καθημερινότητά μας από τους κεφαλαιοκράτες
και το πολιτικό τους προσωπικό παίρνει την πιο βάρβαρη και αποκρουστική μορφή
της όταν οι ανταγωνισμοί, οι αντιπαραθέσεις και οι συγκρούσεις τους καταλήγουν
σε πολεμικές επιχειρήσεις.
Για το κυνήγι του κέρδους δεν διστάζουν να ισοπεδώσουν λαούς ολόκληρους,
όπως στη Συρία, προωθώντας παράλληλα και τα επιχειρηματικά τους σχέδια.
Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι
προηγούμενες, εμπλέκει τη χώρα μας σε αυτές τις συγκρούσεις, για την ενίσχυση
της θέσης των ντόπιων βιομηχάνων, εφοπλιστών, τραπεζιτών. Δίνουν «γη και ύδωρ»
αλλά και δις ευρώ στο ΝΑΤΟ, ενώ παράλληλα συμμετέχουν και σε αντίστοιχες
ενέργειες στα πλαίσια της Ε.Ε.
Οι
μεγαλοεπιχειρηματίες του φαρμάκου, οι φαρμακοβιομήχανοι παίρνουν ενεργά μέρος
σε όλες αυτές τις διεργασίες και τους σχεδιασμούς.
Από τη μια προωθούν και εφαρμόζουν την αντεργατική νομοθεσία, επιδεινώνουν τους
όρους εργασίας με ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, εντατικοποίηση, με
εργολαβικούς εργαζόμενους, με ατομικές συμβάσεις, ενώ αξιώνουν την υπογραφή
κλαδικής σύμβασης με βάση τους επαίσχυντους όρους του νέου νομοθετικού πλαισίου
και της ΕΓΣΣΕ των 586 και 511 ευρώ. Από την άλλη, μαζί με την κυβέρνηση
πραγματοποιούν διεθνείς συναντήσεις και κλείνουν επιχειρηματικές συμφωνίες. Αναζητούν
νέα πεδία κερδοφορίας, αντιμετωπίζοντας ακόμα και τα τραγικά θύματα των
ιμπεριαλιστικών πολέμων, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ως μια «νέα αγορά
φαρμάκου». Κλείνουν συμφωνίες προμήθειας φαρμάκων με το ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα,
αξιοποιούν τις μεταξύ τους αντιπαραθέσεις και τις επιμέρους διαφωνίες τους με
την κυβέρνηση, για να πιέζουν περισσότερο τους εργαζόμενους, να τους
εγκλωβίζουν, να τους μετατρέπουν σε «όχημα» προώθησης των επιχειρηματικών
συμφερόντων τους.
Συναδέλφισσες
– συνάδελφοι,
Η μεγαλοεργοδοσία και το πολιτικό προσωπικό της με προεξάρχουσα την
κυβέρνηση μας θέλουν συνένοχους και συμμέτοχους στο έγκλημα που διαπράττουν σε
βάρος της ζωής μας, τόσο στην καθημερινότητα της ειρήνης τους, όσο και στον
πόλεμό τους. Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να
αποδεχτεί αυτό το ρόλο. Δεν μας αξίζει!
Λέμε ΟΧΙ
στα ψίχουλα που μας «προσφέρει» η ειρήνη
τους, ΟΧΙ στη δυστυχία και στο θάνατο που σπέρνει ο πόλεμός τους.
Οργανώνουμε
την πάλη μας σε κάθε χώρο δουλειάς και σε ολόκληρο τον κλάδο για να
ανακτήσουμε όσα μας αφαίρεσαν τα τελευταία χρόνια, για να εμποδίσουμε τα νέα
βάρβαρα αντεργατικά σχέδιά τους. Δημιουργούμε
προϋποθέσεις πανεργατικής πανελλαδικής απεργιακής απάντησης – κλιμάκωσης.
Συνδέουμε
αυτή την πάλη με την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο,
για να μη γίνουμε εμείς και τα παιδιά μας βορά στα κανόνια τους. Διαμορφώνουμε τη στάση μας σε κάθε
περίπτωση με βάση τα συμφέροντα της τάξης μας, θέτουμε στο προσκήνιο τις
σύγχρονες ανάγκες μας, δεν μπαίνουμε κάτω από ξένες σημαίες. Κρατάμε σταθερό και ενισχύουμε το μέτωπο
απέναντι σε εργοδοσία – κυβέρνηση – ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και συμμαχίες,
όπως ΝΑΤΟ – Ε.Ε. Δεν ξεγελιόμαστε από τις διάφορες διαχειριστικές συνταγές
που μας προτείνουν οι - κάθε «απόχρωσης» - πολιτικοί εκφραστές του ίδιου
εκμεταλλευτικού συστήματος. Δυναμώνουμε το
ΠΑΜΕ που υπηρετεί αυτή την ταξική γραμμή πάλης στο συνδικαλιστικό κίνημα, κόντρα
σε όλες εκείνες τις δυνάμεις, από τον εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό
μέχρι τους διάφορους αυτοπροσδιοριζόμενους «ταξικούς», που υιοθετούν με τον ένα
ή τον άλλο τρόπο κοινούς στόχους με τους εκμεταλλευτές μας και καλλιεργούν
αυταπάτες, ηττοπάθεια, μοιρολατρία, υποταγή. Αυτές οι δυνάμεις είναι
δοκιμασμένες και στον κλάδο μας, με τις πολλαπλές διασπαστικές ενέργειές τους και
τη διαχρονική τους ποικιλότροπη στήριξη και υλοποίηση της αντεργατικής
πολιτικής.
Απομονώνουμε
τους εγκληματίες φασίστες - ναζιστές της Χρυσής Αυγής
που εκτοξεύουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο με στόχο να χτυπήσουν συνολικά το
εργατικό κίνημα. Είναι τσιράκια της εργοδοσίας, της πλουτοκρατίας και υπηρετούν
με τον πιο ωμό και βίαιο τρόπο τα συμφέροντά της.
Οργανώνουμε
πιο μαζικά και με καλύτερους όρους την ταξική αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και
μετανάστες, δίνουμε τη μάχη της ένταξής τους στα σωματεία μας, για να
διεκδικήσουμε ενιαία απέναντι στους εκμεταλλευτές μας αυτά που μας ανήκουν.
Μέσα από την πάλη μας φέρνουμε πιο
κοντά την προοπτική ενός ριζικά διαφορετικού τρόπου ανάπτυξης με κατάργηση της
ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και συνεπώς της εκμετάλλευσης ανθρώπου
από άνθρωπο. Με κριτήριο και σκοπό την κάλυψη των αναγκών και την ευημερία των
εργαζομένων και όλων των ανθρώπων του μόχθου και όχι το κυνήγι του κέρδους. Με
τα κοινωνικά αγαθά, όπως το φάρμακο, το νερό, η ενέργεια κ.ο.κ. να αντιμετωπίζονται
και να λειτουργούν ως τέτοια και όχι ως εμπορεύματα – πεδία κερδοφορίας,
ανταγωνισμών και συγκρούσεων.
Μια
κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση και τα δεινά επακόλουθά της, όπως οι
πόλεμοι και η προσφυγιά, είναι στόχος ρεαλιστικός και αναγκαίος για την
εργατική τάξη και το κίνημά της. Είναι το δικό μας πατριωτικό καθήκον!
ΖΗΤΩ
Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Η
ΔΙΟΙΚΗΣΗ