Συναδέλφισσες – συνάδελφοι, εργαζόμενοι στο φάρμακο – καλλυντικό και συναφή επαγγέλματα,

Σας καλούμε σε επαγρύπνηση και αγωνιστική ετοιμότητα. Η νέα χρονιά φέρνει μαζί της τα καινούργια βάρβαρα μέτρα που η κυβέρνηση ψήφισε εναντίον μας, κατ΄ απαίτηση της εργοδοσίας και της Ε.Ε., για να στηρίξουν την κερδοφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών: μειώσεις μισθών και συντάξεων, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, φορολογικά χαράτσια, περικοπές σε φάρμακο και υγεία, ακρίβεια στο πετρέλαιο θέρμανσης και το ηλεκτρικό κ.α.

Οι επιπτώσεις της κρίσης φαίνονται τώρα πιο έντονα και στον κλάδο μας. Έχουμε εκατοντάδες απολύσεις, ιδιαίτερα στους ιατρικούς επισκέπτες, διαθεσιμότητες, εκ περιτροπής εργασία, ατομικές συμβάσεις – μειώσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα, απληρωσιά. Και αυτή είναι μόνο η αρχή. Μεταξύ των φαρμακοβιομηχάνων και των επιχειρηματιών του φαρμάκου έχει ξεσπάσει πόλεμος για τον έλεγχο της αγοράς και για τη διασφάλιση του μέγιστου κέρδους, αδιαφορώντας για τα βάρη που φορτώνονται στο λαό και στα ασφαλιστικά ταμεία.  Προχωράνε σε αναδιαρθρώσεις στις επιχειρήσεις, αξιοποιώντας εναντίον μας το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο που έχουν στα χέρια τους καθώς και την περικοπή των κρατικών δαπανών σε υγεία και φάρμακο. Αυτό σημαίνει περισσότερες απολύσεις – ειδικά οι ιατρικοί επισκέπτες θα αποδεκατιστούν – γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας και των μειώσεων σε μισθούς και δικαιώματα, ατομικές συμβάσεις και άλλα αντεργατικά μέτρα.  

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε η ενότητα και η οργάνωση όλων των συναδέλφων, η ταξική συσπείρωση, ο αγώνας για να παρεμποδιστεί η εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων και η συντονισμένη ενιαία αντιμετώπιση των σχεδίων της εργοδοσίας και των δυνάμεων που τη στηρίζουν, κυβερνητικών ή μη.

Σε αυτήν ακριβώς την κρίσιμη στιγμή εμφανίστηκαν ορισμένες δυνάμεις με θέσεις, προτάσεις και αξιώσεις που οδηγούν τους εργαζόμενους του κλάδου σε επικίνδυνους δρόμους. Επικεφαλής αυτών των δυνάμεων είναι ο πρόεδρος της ομοσπονδίας ιατρικών επισκεπτών και μας καλούν μαζί με τους εργοδότες να παλέψουμε για «εθνική πολιτική φαρμάκου». Οι δυνάμεις αυτές περνούν θέσεις των εργοδοτών και ανοίγουν πόλεμο στην ομοσπονδία μας, την ΟΕΦΣΕΕ, που εδώ και τριάντα χρόνια εκπροσωπεί τον κλάδο, δίνει αγώνες και έχει κατακτήσεις για τους εργαζόμενους, αναμετριέται καθημερινά με τα προβλήματα και τις αδυναμίες της.

Αυτές οι δυνάμεις συνασπίζονται, για να βάλουν πλάτη στα σχέδια εργοδοσίας – κυβέρνησης. Τι ζητάνε;

·        Μας καλούν να παλέψουμε από κοινού για «εθνική πολιτική φαρμάκου…. στήριξη της ελληνικής παραγωγής…. ανάπτυξη της φαρμακοβιομηχανίας στην Ελλάδα….». Μας καλούν, δηλαδή, μαζί με τους εργοδότες που έχουν κηρύξει πόλεμο στους εργαζόμενους να στηρίξουμε την ελληνική φαρμακοβιομηχανία. Επειδή γνωρίζουμε καλά τον Κονιδάρη και την παρέα του, ρωτάμε: τι συμφέροντα εξυπηρετούν και τι δεσμεύσεις έχουν αναλάβει;  Στηρίζουν ξεκάθαρα κομμάτι της εργοδοσίας, των φαρμακοβιομηχάνων έναντι των ανταγωνιστών τους και καλούν τους εργαζόμενους να παλέψουν για ξένα προς αυτούς συμφέροντα, για τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση ντόπια ή ξένη, για να έχει κέρδος, για να γίνει πιο ανταγωνιστική, απαιτεί ακόμα πιο φτηνούς εργαζόμενους. Κρύβουν ότι η ανάπτυξη για τους φαρμακοβιομήχανους πατάει ακριβώς πάνω στα αντεργατικά μέτρα, στις απολύσεις, στις μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων, ότι τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχάνων έρχονται σε αντιπαράθεση με αυτά των εργαζόμενων. Καλούμε κάθε εργαζόμενο να απορρίψει, να καταδικάσει και να απομονώσει αυτές τις αντιλήψεις.

·       «Ενιαία συλλογική σύμβαση» με «αξιοπρεπή συμβιβασμό». Δεν θέτουν θέμα να υπερασπιστούμε όσα έχουμε κερδίσει, αλλά νέα σύμβαση όπως ζητούν και οι εργοδότες.  Δηλ. σύμβαση από την αρχή, με μειώσεις σε μισθούς αλλά και σε θεσμικά δικαιώματα, όπως το ωράριο, που έχουμε κατακτήσει μέχρι σήμερα μέσα από την κλαδική μας σύμβαση. Υπονομεύουν τη μάχη που δίνει η ομοσπονδία μας για υπογραφή σύμβασης χωρίς καμιά μείωση ή παραχώρηση. Αμφισβητούν την κλαδική μας σύμβαση και παίρνουν τη θέση της εργοδοσίας, αφού οι φαρμακοβιομήχανοι είναι αυτοί που απαιτούν πρώτοι νέα σύμβαση από την αρχή.

·        «ΤΕΑΥΦΕ – ΝΠΙΔ». Δηλ. επαγγελματικό ταμείο, χωρίς καμιά κρατική εγγύηση, στη λογική της αγοράς και του πάρε – δώσε. Με μείωση του εφάπαξ που έγινε νομοθετικά κατά 64% και μειωμένες συντάξεις. Η ομοσπονδία των εργαζόμενων στις ασφαλιστικές εταιρείες, που είναι στην ίδια λογική, εισηγήθηκε μείωση 40% στην επικουρική σύνταξη, προκειμένου να γίνει το ταμείο τους ΝΠΙΔ. Αλήθεια, οι «σωτήρες» του ΤΕΑΥΦΕ τι θα εισηγηθούν, αν δεν το έχουν κάνει ήδη;

Ποιοι είναι, όμως, αυτοί που συνασπίζονται με αυτούς τους σκοπούς;

·       Η πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΑΠ (ΣΥΡΙΖΑ) της ομοσπονδίας ιατρικών επισκεπτών που διέσπασαν πριν 20 χρόνια τον κλάδο και συνεχίζουν στη λογική αυτή με την ίδρυση διασπαστικών σωματείων. Αυτοί που έχουν λάμψει με την απουσία τους από όλες τις μάχες του κλάδου.

·       Ο πρόεδρος της παραπάνω ομοσπονδίας, που ως πρόεδρος και αντιπρόεδρος του επικουρικού ταμείου εφάρμοσε την πολιτική του τζόγου των αποθεματικών και είναι υπόδικος σήμερα για απώλειες του ταμείου από την αγορά τοξικών ομολόγων. Αλήθεια, πού πήγαν τα χρήματα που χάθηκαν;

·       Δυο εκλεγμένα μέλη στο ΔΣ της ΟΕΦΣΕΕ, από την μειοψηφούσα παράταξη ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ, μόνιμα απόντες από κάθε μάχη της ομοσπονδίας μας. Οι ίδιοι υπέγραψαν για τον ΙΦΕΤ σύμβαση με μειώσεις. Τι προτείνουν, άραγε, για την «ενιαία συλλογική σύμβαση»;  

Μας προβληματίζει ιδιαίτερα η παρουσία τριών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ – Γλέζου, Μητρόπουλου, Κουρουπλή – στη διασπαστική σύναξη που κάνανε.

 Όλοι αυτοί είναι οι κατάλληλοι «συνομιλητές» για τους εργοδότες, αλλά και για την κυβέρνηση, όποια και αν είναι αυτή, κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή. Γι αυτό αλληλοστηρίζονται, προκειμένου να χτυπήσουν την ταξική οργάνωση των εργαζόμενων, να τους σύρουν στην υποταγή και το συμβιβασμό, να μετατρέψουν τα σωματεία των εργαζόμενων σε ενώσεις συμβουλευτικού χαρακτήρα και κοινωνικού εταιρικού διαλόγου.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Ο δικός μας δρόμος δεν είναι ο συμβιβασμός με τα εργοδοτικά συμφέροντα και με την εξαθλίωση. Είναι η συσπείρωση στα σωματεία μας, η οργάνωσή μας σε κάθε χώρο δουλειάς, η ενότητα με κριτήριο τα δικά μας συμφέροντα, σε αντιπαράθεση με την εργοδοσία και τις κυβερνητικές πολιτικές. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να πετάξουμε στην άκρη τους όψιμους προστάτες και «εκπροσώπους». Να βάλουμε εμπόδια στους κυβερνητικούς και εργοδοτικούς σχεδιασμούς.

·       Να υπερασπιστούμε τη συλλογική μας σύμβαση και με ενιαίο αγώνα να διεκδικήσουμε την υπογραφή της για όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο. 

·       Να υπερασπιστούμε τα στοιχειώδη δικαιώματά μας, τις παροχές και τις συντάξεις του επικουρικού μας ταμείου με κοινή πάλη.

·       Να ματαιώσουμε τα σχέδια της εργοδοσίας. Να μην περάσει καμιά απόλυση. Καμιά ατομική σύμβαση.

·       Να διεκδικήσουμε αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους χωρίς καμιά προϋπόθεση.

Για έναν τέτοιο αγώνα χρειάζεται η ενότητα όλων των εργαζόμενων μέσα από γερά και καλά οργανωμένα ταξικά συνδικάτα.

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ