ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.)

Τηλ.: 210 5238779, fax: 210 5247494, email: omosfarm@yahoo.gr blog: oefsee.blogspot.gr

Χαλκοκονδύλη 56, Αθήνα

_{ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΓΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ 3573/1982}

ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ.: 10400                                                                                                       ΑΘΗΝΑ 21/06/2013

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Στις 17 Ιούνη έγινε συνάντηση της ομοσπονδίας μας με τους εργοδότες του κλάδου (ΣΦΕΕ) για το ζήτημα της κλαδικής συλλογικής σύμβασης. Η προηγούμενη συνάντηση για το 2013 είχε γίνει το Φλεβάρη. Στους τέσσερις μήνες που μεσολάβησαν, δεν πάψαμε να καλούμε τους εργοδότες σε συνάντηση, αλλά εισπράταμε συνεχώς την άρνησή τους, με τη δικαιολογία ότι περίμεναν να καταλήξει πρώτα η ΕΓΣΣΕ. Στις 17 Ιούνη επιβεβαιώθηκε ότι η ΕΓΣΣΕ ήταν άλλο ένα πρόσχημα, αφού οι εργοδότες μας δήλωσαν για άλλη μια φορά ότι δεν μπορούν ακόμα να συζητήσουν για την κλαδική συλλογική σύμβαση, γιατί δεν «έχει διαμορφωθεί κατάσταση για τέτοια συζήτηση….». Μας είπαν, επίσης, ότι στις επιχειρήσεις – μέλη του ΣΦΕΕ δεν υπάρχει ενιαία στάση απέναντι στη σύμβαση, ορισμένες από αυτές δεν έχουν πρόβλημα να υπογραφεί «μια σύμβαση», άλλες «δεν ασχολούνται με το ζήτημα» και κάποιες δεν θέλουν να υπογραφεί σύμβαση.

Από όλα αυτά, ένα συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε με ασφάλεια: οι εργοδότες μας – επιχειρηματίες του φαρμάκου δεν θέλουν να υπάρχει η κλαδική μας σύμβαση, δεν θέλουν να έχουν καμιά συλλογική δέσμευση απέναντι στους εργαζόμενους, επιδιώκουν τον κατακερματισμό των εργαζόμενων του κλάδου με την υπογραφή επιχειρησιακών και κυρίως ατομικών συμβάσεων. Αυτή είναι εξάλλου και η επιδίωξη όλων των βιομηχάνων, όπως εκφράστηκε το προηγούμενο διάστημα από το σύνδεσμό τους, το ΣΕΒ και ας ισχυρίζονται οι επιχειρηματίες του φαρμάκου ότι δεν ακολουθούν σε όλα το ΣΕΒ, ότι διαφοροποιούνται.

Οι μεγαλοεργοδότες – οι επιχειρηματίες του φαρμάκου δεν αποτελούν εξαίρεση – έχουν αποθρασυνθεί από το νομοθετικό πλαίσιο που τσακίζει, στην ουσία καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις και ισοπεδώνει τα εργατικά δικαιώματα, αλλά και από τη στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ. Αυτή η ηγεσία, συνεχίζοντας τον αντεργατικό κατήφορο που έχει πάρει εδώ και χρόνια στο όνομα της ανάπτυξης και της επιχειρηματικότητας, υπέγραψε μια κατ’ όνομα ΕΓΣΣΕ, χωρίς βασικό μισθό και στην ουσία επικύρωσε την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τη νομοθετική ρύθμιση του κατώτερου μισθού από την εκάστοτε κυβέρνηση.

 Προχωρούν, λοιπόν, βήμα – βήμα και μεθοδικά στο στόχο τους: ατομικές συμβάσεις με εργαζόμενους έρμαια στις εργοδοτικές ορέξεις, χωρίς τη δύναμη της κλαδικής συλλογικής διαπραγμάτευσης, απαξίωση των κλαδικών σωματείων και της ομοσπονδίας, για να μην έχουν κανένα εμπόδιο στα σχέδιά τους, παραπέρα αξιοποίηση του εργοδοτικού – κυβερνητικού και συμβιβασμένου συνδικαλισμού είτε εκφράζεται με  σωματεία, είτε με ενώσεις προσώπων.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Οι εργοδότες του κλάδου μπορεί να είναι καθησυχαστικοί απέναντί μας, να μας διαβεβαιώνουν κάθε φορά για τις «καλές προθέσεις» τους, όμως, δεν πρέπει να ξεγελιώμαστε. Την επίθεσή τους τη ζούμε καθημερινά μέσα στους χώρους δουλειάς, με τις δεκάδες απολύσεις, οφειλές δεδουλευμένων, εκ περιτροπής εργασία, πιέσεις για επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις με μειώσεις μισθών και κατάργηση δικαιωμάτων. Εξάλλου, ξεπέρασμα της κρίσης, ανάπτυξη και ανταγωνισμός γι αυτούς σημαίνει φτηνή και ευέλικτη εργατική δύναμη και διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης που θεμελιώθηκε πάνω στις συλλογικές συμβάσεις. Σε αυτή την κατεύθυνση θέλουν να «συζητούν» με τους συνδικαλιστές και ψάχνουν τέτοιους συνομιλητές, στη λογική του κοινωνικού εταιρισμού και όχι της διεκδίκησης των εργαζόμενων. Γι αυτό έχουν στο στόχαστρο την κλαδική μας ομοσπονδία.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Η ΟΕΦΣΕΕ δεν πρόκειται να κάνει πίσω από τη διεκδίκηση της υπογραφής της κλαδικής συλλογικής σύμβασης με τους μισθούς, τα μεροκάματα και όλα τα δικαιώματα που αυτή περιλαμβάνει μέχρι σήμερα. Και αυτή η διεκδίκηση δεν είναι  στα λόγια, αλλά περνά μέσα από τη σκληρή καθημερινή μάχη της υπεράσπισης της κλαδικής σύμβασης και των δικαιωμάτων μέσα στους χώρους δουλειάς. Τη μάχη να μην περάσει καμιά επιχειρησιακή ή ατομική σύμβαση με μειώσεις, να μην περνάνε εργοδοτικές πρακτικές όπως η δημιουργία ενώσεων προσώπων, να αντιμετωπίζεται η εργοδοτική τρομοκρατία, οι εκβιασμοί και τα ψευτοδιλήμματα, να μπαίνει στην άκρη η λογική του «μικρότερου κακού» και του συμβιβασμού με την εξαθλίωση και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που θέλουν να την επιβάλλουν στους εργαζόμενους.

Αυτή τη μάχη έδωσε και συνεχίζει να δίνει η ομοσπονδία μας με συγκεκριμένα αποτελέσματα που δίνουν δύναμη και κουράγιο στους εργαζόμενους του κλάδου. Για να έχουμε, όμως, καλύτερα αποτελέσματα ο αγώνας αυτός πρέπει να γίνει υπόθεση ολόκληρου του κλάδου, του κάθε σωματείου, του κάθε εργαζόμενου.

Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Οργανώνουμε την πάλη μας μέσα σε κάθε επιχείρηση. Βάζουμε εμπόδια στα σχέδια της εργοδοσίας. Δεν της επιτρέπουμε να υλοποιήσει τους στόχους της. Υπερασπιζόμαστε και διατηρούμε στην πράξη τα δικαιώματα που κατακτήσαμε με αγώνες χρόνων.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΚΛΑΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΩΝ

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ