ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.)
Χαλκοκονδύλη 56, Αθήνα
ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΓΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ
3573/1982
ΑΡΙΘΜ.ΠΡΩΤ.: 804
ΑΘΗΝΑ 13/2/2018
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Η μάχη για την υπογραφή της κλαδικής μας ΣΣΕ
είναι η κορυφαία μάχη που δίνει η Ομοσπονδία μας τα τελευταία χρόνια, απέναντι
στους εργοδότες του κλάδου, που από το 2010 αρνούνται την υπογραφή της, με
διάφορα προσχήματα. Αξιοποιούν τα όπλα που τους προσφέρουν όλοι οι αντεργατικοί
νόμοι που έχουν ψηφιστεί μέχρι σήμερα – εξάλλου γι αυτό ψηφίστηκαν –
προκειμένου να προχωρούν απρόσκοπτα στους επιχειρηματικούς τους σχεδιασμούς που
διευκολύνονται, όταν δεν υπάρχει συλλογική κάλυψη και προστασία για τους
εργαζόμενους, όταν ο κάθε εργαζόμενος είναι μόνος και ανοργάνωτος απέναντί
τους, με τις ατομικές συμβάσεις, με τις εργοδοτικές ενώσεις προσώπων.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Η
κλαδική ΣΣΕ, όπως και όλες οι ΣΣΕ, δεν έχει να κάνει μόνο με το εισόδημά μας
που έτσι κι αλλιώς είναι ζωτικής σημασίας, για να μπορούμε να καλύπτουμε στοιχειωδώς
τις ανάγκες μας, αλλά με το σύνολο των εργασιακών σχέσεων και συνθηκών, όπως:
·
Ωράριο
εργασίας, το 5ημερο – 8ωρο από Δευτέρα ως Παρασκευή, που η εργοδοσία σε
φαρμακεία, φαρμακαποθήκες, βιομηχανία, με χίλιους τρόπους προσπαθεί να
καταργήσει.
·
Αυξήσεις
ανάλογες με τα χρόνια εργασίας (π.χ. τριετίες), επιδόματα για τους έγγαμους,
για όσους εργάζονται σε ανθυγιεινό περιβάλλον, σε Η/Υ, μεγαλύτερη
προσαύξηση σε υπερωρίες, νυχτερινή εργασία, αργίες και άλλες μισθολογικές
απολαβές.
·
Μέτρα
υγιεινής - ασφάλειας και προστασίας της υγείας μας στους εργασιακούς χώρους.
·
Πολλές
ακόμα κατακτήσεις που αφορούν το σύνολο της ζωής μας όπως ημέρες άδειας για το
γάμο, τη γέννηση και τη φροντίδα παιδιών, για προβλήματα υγείας σε συγγενείς
πρώτου βαθμού κλπ.
Είναι η συλλογική μας ισχύς και
προστασία απέναντι στην εργοδοσία και στη διαχρονική επιδίωξή της να αγοράζει
την εργατική μας δύναμη όσο το δυνατό φθηνότερα.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Οι
ΣΣΕ ήταν,
είναι και θα είναι αποτέλεσμα ταξικής πάλης και σύγκρουσης, σκληρών αγώνων απέναντι στην
εργοδοσία, συσχετισμού δύναμης. Ως τέτοιο αποτέλεσμα ήρθε και η ορισμένη
νομοθετική κατοχύρωση των ΣΣΕ, με την αρχή της υποχρεωτικότητας -
επεκτασιμότητας, της μετενέργειας μετά τη λήξη τους, την αρχή της
ευνοϊκότερης ρύθμισης για τους εργαζόμενους κ.ο.κ.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η Εθνική
Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) ως βάση για όλους τους εργαζόμενους, πάνω στην οποία «χτίζονται» οι
παραπέρα διεκδικήσεις στις κλαδικές ΣΣΕ που με τη σειρά τους αποτελούν το
στήριγμα για να εξασφαλιστούν, να κατακτηθούν, καλύτερες συμβάσεις σε επίπεδο
επιχείρησης.
Οι
κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ τσάκισαν αυτό το πλαίσιο, αντικαθιστώντας το με νέους
αντεργατικούς και αντιδραστικούς νόμους που διέπουν τις ΣΣΕ, προς ικανοποίηση
της εργοδοσίας, της επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας, της
καπιταλιστικής ανάπτυξης. Στον ίδιο δρόμο, η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ
διατηρεί και συνεχώς επεκτείνει το αντεργατικό και βάρβαρο αυτό καθεστώς. Έτσι, από το 2012 ο κατώτατος
μισθός είναι μειωμένος με νόμο από τα 751 στα 586 ευρώ, ενώ θεσμοθετήθηκε
και ο απαράδεκτος διαχωρισμός για τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών, με
511 ευρώ.
Όσο για την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, είναι συμβιβασμένη και πλήρως ενσωματωμένη με τα συμφέροντα και τους στόχους
των κεφαλαιοκρατών – εργοδοτών. Έχει κάνει «σημαία» την καπιταλιστική ανάπτυξη, την
ανταγωνιστικότητα, τη διαμόρφωση ευνοϊκού περιβάλλοντος για επενδύσεις. Γι αυτό έχει κατοχυρώσει το νέο νομοθετικό πλαίσιο με την υπογραφή της για την
ΕΓΣΣΕ. Γι αυτό κλίνει σε
όλες τις πτώσεις την αναποτελεσματικότητα των αγώνων, σπέρνει την ηττοπάθεια
και απαξιώνει την απεργία, πάει στη «διαπραγμάτευση» της ΕΓΣΣΕ με τους
εργοδότες, με ένα πλαίσιο που το περιεχόμενό του θα το ζήλευε και ο ΣΕΒ.
Σε αυτό το περιβάλλον, η επιδίωξη των
εργοδοτών του κλάδου, με μπροστάρη το ΣΦΕΕ, ταυτίζεται με αυτή του συνόλου των
εργοδοτών και της κυβέρνησης για συμβάσεις κομμένες και ραμμένες στα μέτρα
τους.
Επιδιώκουν, λοιπόν, την υπογραφή μιας ΣΣΕ που:
· Θα διαλύει τις εργασιακές σχέσεις και όσα
έχουν κατακτηθεί μέχρι
σήμερα από την πάλη των εργαζόμενων και της κλαδικής μας
Ομοσπονδίας.
· Όχι μόνο δεν θα αναπληρώνει τις τεράστιες
απώλειες στο εισόδημα των εργαζόμενων , αλλά θα φορτώνει στις πλάτες μας και
το όποιο «κόστος» έχει η εργοδοσία από την πολιτική διαχείρισης της
καπιταλιστικής κρίσης που ασκούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις για λογαριασμό της και
για λογαριασμό του συνόλου της πλουτοκρατίας.
· Θα μειώνει το «μισθολογικό κόστος» για να
θωρακίζει την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητά της.
· Θα δημιουργήσει τη «νέα οικονομική βάση» για
επενδύσεις με πιο φτηνή και ευέλικτη εργατική δύναμη.
Με λίγα λόγια, ο ΣΦΕΕ προτείνει στους
εργαζόμενους των φαρμακευτικών επιχειρήσεων να ξεχάσουν τις μέχρι σήμερα
μισθολογικές και θεσμικές κατακτήσεις τους, να «γκρεμιστούν» στη βάση των
μικτών 586 και 511 ευρώ και πάνω σε αυτή να συζητήσουν για «κάποιες βελτιώσεις».
Να υπογράψουν την
καταδίκη τους, κάνοντας «έντιμους συμβιβασμούς»,
κατά τα λεγόμενα και διάφορων άλλων, «συνδικαλιστών» του κλάδου.
Αυτό είναι το έδαφος
για την περιβόητη ανάπτυξη του μεγάλου κεφαλαίου, όπως «στρώνεται» από την
πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων στη χώρα μας και αλλού, στην Ε.Ε. και σε όλα
τα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Αυτές είναι και οι «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές».
Στη λογική αυτή θέλουν να ενσωματώσουν τους εργαζόμενους, να μας κάνουν
συνένοχους, να συναινέσουμε ως «κοινωνικοί εταίροι» στο τσάκισμα των
δικαιωμάτων και της ζωής μας.
Δεν πρέπει να τους κάνουμε τη χάρη.
Με τη δική μας δουλειά παράγεται τεράστιος
πλούτος και υπάρχουν σήμερα όλες οι δυνατότητες για την ικανοποίηση των
σύγχρονων αναγκών μας.
Αντί γι αυτό, όμως, κι ενώ ο κλάδος του
φαρμάκου – καλλυντικού είναι συγκροτημένος, με επιχειρήσεις σε τροχιά ανάπτυξης
και κερδοφορίας, εμείς μετράμε απώλειες στο εισόδημά μας όλα αυτά τα χρόνια, με
τις περικοπές κοινωνικών παροχών και τα φοροχαράτσια που μας επιβλήθηκαν από την
αντεργατική – αντιλαϊκή πολιτική, και τη μη υπογραφή ΣΣΕ.
Στα πλαίσια αυτά, η ΟΕΦΣΕΕ καλεί όλα τα
σωματεία και τους εργαζόμενους του κλάδου σε έναν αποφασιστικό και καλά οργανωμένο ταξικό αγώνα για
τη διεκδίκηση της κλαδικής μας ΣΣΕ, απέναντι σε εργοδοσία – κυβέρνηση. Με
ευθύνη, να συζητήσουμε, να αποφασίσουμε και να οργανώσουμε, μέσα από μαζικές,
συλλογικές διαδικασίες, τα αγωνιστικά μας βήματα στην κατεύθυνση αυτή.
Κανένας εργαζόμενος ανενημέρωτος ή αμέτοχος,
συζήτηση σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Δεν χωράει εδώ κανένας εφησυχασμός ή αυταπάτη
για «καλούς εργοδότες» και επιχειρησιακές συμβάσεις που δήθεν θα συγκρατήσουν
ορισμένους εργαζόμενους από το συνολικό γκρέμισμα. Οι εργοδότες θέλουν να
διαλύσουν τα μέχρι τώρα συγκροτημένα κλαδικά δικαιώματα, να φέρουν την κλαδική
ΣΣΕ στα μέτρα τους και με λυμένα τα χέρια να μην αφήσουν τίποτα όρθιο σε
επιχειρησιακό ή ατομικό επίπεδο.
Σήμερα, οι εργοδοτικές απαιτήσεις αυξάνονται,
τα όρια του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος και της θωράκισης της
κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας στενεύουν και ζητούν ένταση της
εκμετάλλευσης, μεγαλύτερες θυσίες από τους εργαζόμενους. Αυτό δεν πρόκειται
καμιά κυβέρνηση, κανένα διαχειριστικό μίγμα αυτού του εκμεταλλευτικού
συστήματος να το αλλάξει. Κανένας και με κανέναν «κοινωνικό διάλογο» δεν πρόκειται να μας «προσφέρει» αυτά που
διεκδικούμε, αν δεν ακολουθήσουμε το μόνο δρόμο που εμείς οι εργαζόμενοι έχουμε
και έχει επιβεβαιωθεί ιστορικά: το δρόμο του ταξικού αγώνα, της
αντιπαράθεσης με εργοδοσία – κυβέρνηση.
ΥΠΟΓΡΑΦΗ
ΤΗΣ ΚΛΑΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΣΣΕ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΟΣΩΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ – ΑΥΞΗΣΕΙΣ –
ΙΣΧΥΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Κανένας
μόνος του απέναντι στην εργοδοσία.
Όχι στις ατομικές συμβάσεις εργασίας
– Όχι στις Ενώσεις Προσώπων
ΚΑΝΕΝΑΣ
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ 751 ΕΥΡΩ ΣΤΗΝ ΕΓΣΣΕ –
ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΜΕ ΝΟΜΟ
Η
ΔΙΟΙΚΗΣΗ
