ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ 13^ΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΟΕΦΣΕΕ

23-24 Γενάρη 2016

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το 13^ο συνέδριο της ΟΕΦΣΕΕ στις 23 – 24 Γενάρη 2016 στην Αθήνα.

Το συνέδριο:

Εκτίμησε ότι ήταν θετική η πορεία της ομοσπονδίας για το τρίχρονο που πέρασε και το επιβεβαίωσε με την υπερψήφιση του διοικητικού και οικονομικού απολογισμού, με τον προβληματισμό για το πώς θα γίνει η ομοσπονδία μας πιο αποτελεσματική.

Συζήτησε για τα ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους στον κλάδο, τις συνθήκες μέσα στις οποίες δρα το εργατικό και λαϊκό κίνημα, τα προβλήματα και πώς θα τα λύσουμε, τα μέτωπα πάλης που έχουμε ανοιχτά μπροστά μας.

Εκτίμησε ότι είναι περίοδος ιστορικής ευθύνης για το κίνημά μας, να παίξει τον πρωτοπόρο, αναντικατάστατο ρόλο του στην οργάνωση του κλάδου, τον ταξικό του προσανατολισμό, τον απεγκλωβισμό εργαζομένων από τις δυνάμεις του συμβιβασμού και της υποταγής, από ψεύτικες και μάταιες ελπίδες που οδηγούν στην ενσωμάτωση, τη χειραγώγηση, τη συναίνεση και τη συντήρηση ενός σάπιου και παρασιτικού εκμεταλλευτικού συστήματος.

Ανέδειξε ότι η οικονομική, καπιταλιστική κρίση συνεχίζει να βαθαίνει και διευρύνεται όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες. Ότι την έφερε η προηγούμενη καπιταλιστική ανάπτυξη και κανένα μίγμα πολιτικής ή άλλης διαχείρισης δεν μπορεί να τη σταματήσει ή να δώσει φιλολαϊκή διέξοδο όπως προσπαθούν να μας πείσουν. Αυτό επιβεβαιώθηκε και με την εκλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που ήρθε να διαψεύσει τις όποιες προσδοκίες είχε μεγάλο μέρος από τους εργαζόμενους για φιλολαϊκή πολιτική.

Ανέδειξε την όξυνση των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών μεταξύ κρατών, ενώσεων του μονοπωλιακού κεφαλαίου για τον καταμερισμό των απωλειών και των κερδών καθώς και την πλήρη ομοφωνία τους στο τσάκισμα των λαών και των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης. Οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών παίρνουν και τη μορφή των πολεμικών αναμετρήσεων. Αποτέλεσμα αυτών των συγκρούσεων είναι και οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που εγκαταλείπουν τις εστίες τους και διακινδυνεύουν την ίδια τους τη ζωή, για να βρεθούν μακριά από τον πόλεμο, τους βομβαρδισμούς και την ανέχεια.

Εκτίμησε ότι ο κίνδυνος εμπλοκής και της χώρας μας στον πόλεμο είναι υπαρκτός και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει  να σύρουν  το λαό μας σε περιπέτειες με τη στρατηγική θέση που έχει η Ελλάδα στην περιοχή, ενταγμένη στο ΝΑΤΟ, στην Ε.Ε, με τη Βάση της Σούδας και τη στρατηγική συμφωνία συνεργασίας με το Ισραήλ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, παρά την επιθετικότητα αυτών των Ιμπεριαλιστικών οργανισμών, τους στηρίζει και είναι πρόθυμη να εμπλέξει τη χώρα στους σχεδιασμούς τους,  αποδεικνύοντας  ότι το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται είναι τα συμφέροντα και οι επιδιώξεις των μονοπωλίων, της ντόπιας αστικής τάξης που εκπροσωπεί. Γι’ αυτό, η απαίτηση για αποχώρηση από τις λυκοσυμμαχίες του  ΝΑΤΟ και της  Ε.Ε, το κλείσιμο της βάσης της Σούδας και η καταγγελία της συμφωνίας με το Ισραήλ, είναι αιτήματα που χρειάζεται να προβάλλονται και να παλεύονται από το εργατικό κίνημα σε κοινή δράση και συνεργασία με το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Καμιά συμμετοχή της χώρας μας στους Ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Εκτίμησε ότι κανένα μίγμα πολιτικής δεν θα αλλάξει τη ζωή της εργατικής τάξης αφού εδράζεται στην ίδια πολιτική που γέννησε την κρίση. Οι εξελίξεις, η πείρα που αποκτήσαμε πρόσφατα, αλλά και σε όλη την ιστορική πορεία του ταξικού εργατικού κινήματος, αβίαστα μας βάζει μπροστά σε δύο δρόμους: ή βαρβαρότητα του κεφαλαίου ή φιλολαϊκή διέξοδος που συμφέρει την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και δίνει προοπτική σε άλλο δρόμο ανάπτυξης και συνοψίζεται στο τρίπτυχο: αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία της Ε.Ε., μονομερής διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλιακών ομίλων, με εργατική λαϊκή εξουσία, οικονομία, να γίνει η εργατική τάξη αφέντης στον πλούτο που η ίδια παράγει.

Εκτίμησε ότι οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση ντόπια ή ξένη, για να έχει κέρδος, για να γίνει πιο ανταγωνιστική, απαιτεί ακόμα πιο φτηνούς εργαζόμενους. Η ανάπτυξη για τους φαρμακοβιομήχανους πατάει ακριβώς πάνω στα αντεργατικά μέτρα, στις απολύσεις, στις μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων, τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχάνων έρχονται σε αντιπαράθεση με αυτά των εργαζόμενων. Επομένως, ο δικός μας δρόμος δεν είναι ο συμβιβασμός με την εξαθλίωση. Είναι η συσπείρωση στα σωματεία μας, η οργάνωσή μας σε κάθε χώρο δουλειάς, η ενότητα με κριτήριο τα δικά μας συμφέροντα, σε αντιπαράθεση με την εργοδοσία. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να πετάξουμε στην άκρη τους διάφορους «προστάτες» και «εκπροσώπους» των εργαζόμενων που παίζουν το παιχνίδι της εργοδοσίας. Να βάλουμε εμπόδια στους κυβερνητικούς και εργοδοτικούς σχεδιασμούς. Να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη δουλειά, κόντρα στις απολύσεις. Να υπερασπιστούμε τη συλλογική μας σύμβαση και με ενιαίο αγώνα να διεκδικήσουμε την υπογραφή της για όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο, κόντρα στις ατομικές συμβάσεις και στις επιχειρησιακές με μειώσεις. Να διεκδικήσουμε ανάκτηση των απωλειών μας παντού. Να υπερασπιστούμε τα στοιχειώδη δικαιώματά μας, τις παροχές και τις συντάξεις σε κύρια και επικουρική ασφάλιση με κοινή πάλη για καθολική δημόσια και δωρεάν κοινωνική ασφάλιση. Να διεκδικήσουμε αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους χωρίς καμιά προϋπόθεση. Να σταματήσει κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στο φάρμακο και στην υγεία.

Εκτίμησε ότι οι ανάγκες του λαού μας για υγεία και φάρμακο δεν συμβιβάζονται με την επιχειρηματική δραστηριότητα. Ότι για την καπιταλιστική ανάπτυξη καλούνται οι εργαζόμενοι κι οι οικογένειές τους να κάνουν θυσίες κι «εκπτώσεις» στην Υγεία τους, στα φάρμακά τους, ενώ στη σημερινή εποχή η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας επιτρέπουν την πλήρη ικανοποίηση των αναγκών τους σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και μάλιστα δωρεάν.

Αυτό που έχουμε ανάγκη, σήμερα, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, όλα τα λαϊκά στρώματα είναι:

·        Ενιαίο, καθολικό, σύγχρονο και αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας, για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση. Ένα σύστημα που θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό και θα παρέχει όλες τις υπηρεσίες σε όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

·        Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην υγεία και στο φάρμακο, ενιαίος κρατικός φορέας για την έρευνα, την παραγωγή, τη διακίνηση και την εισαγωγή όσων φαρμάκων χρειάζονται.

·        Κοινωνικοποίηση όλων των ιδιωτικών μονάδων Υγείας, της βιομηχανίας φαρμάκων, ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και αναλώσιμου υλικού.

Ανέδειξε τις αρνητικές επιπτώσεις του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού στο εργατικό κίνημα γενικά αλλά και στον κλάδο ειδικά. Τις τεράστιες ευθύνες του που το κίνημα βρέθηκε ανέτοιμο να απαντήσει στη βάρβαρη επίθεση. Την ανάγκη οι εργαζόμενοι να απαλλαγούν από αυτές τις δυνάμεις.

Ανέδειξε ότι με κύριο κορμό τη διασπαστική ΠΟΙΕ, αυτές οι δυνάμεις συντονίζονται μεταξύ τους και με την εργοδοσία, με σκοπό να βαθύνουν τη διάσπαση στον κλάδο και να πλήξουν την κλαδική μας Ομοσπονδία και τις ταξικές δυνάμεις στον κλάδο. Υπονομεύουν τη μάχη που δίνουμε για την υπογραφή της κλαδικής σύμβασης χωρίς καμιά μείωση ή παραχώρηση σε σχέση με το 2009. Μαζί με την εργοδοσία, την κυβέρνηση και τη στήριξη της ηγεσίας της ΓΣΕΕ μετέτρεψαν το ΤΕΑΥΦΕ σε ΝΠΙΔ – επαγγελματικό ταμείο, εφαρμόζοντας κατά γράμμα τον αντιασφαλιστικό εφαρμοστικό νόμο του 2^ου μνημονίου, με αποτέλεσμα τραγικές μειώσεις στις συντάξεις και στο εφάπαξ, κατάργηση όλων των παροχών. Αποπροσανατολίζουν τους ιατρικούς επισκέπτες και τους υπόλοιπους εργαζόμενους του κλάδου σε σχέση με τα πραγματικά αίτια της εργοδοτικής επίθεσης και των απολύσεων. Σπέρνουν αυταπάτες για «καλές» και «κακές» επιχειρήσεις και αναγάγουν σε στόχο του κινήματος «ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης της φαρμακοβιομηχανίας». Ουσιαστικά, συντάσσονται με τμήμα της εργοδοσίας, των φαρμακοβιομηχάνων, στηρίζουν τα εργοδοτικά συμφέροντα και προσπαθούν να ταυτίσουν και τους εργαζόμενους με αυτά.

Ανέδειξε ότι συμφέρον, για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, είναι η εδραίωση ενός κινήματος προσανατολισμένου, που θα δίνει μάχη στο χώρο δουλειάς, στη γειτονιά, θα αναπτύσσει αγώνες ενάντια στα μονοπώλια, στο κεφάλαιο, θα συσπειρώνει δυνάμεις στην κοινωνική συμμαχία για την απελευθέρωση από το ζυγό αυτού του βάρβαρου συστήματος. Τέτοιο ταξικό κίνημα χρειαζόμαστε. Τέτοια ενότητα θέλουμε.

Εκτίμησε ότι επιβάλλεται, τα πυρά να στοχεύουν στο κύριο αντίπαλο που είναι το κεφάλαιο, τα μονοπώλια. Επιβάλλεται, τα σωματεία μας να ξεπεράσουν κενά και καθυστερήσεις, να γίνουν κυψέλη που θα μαζέψει τον κλάδο. Ιδιαίτερη ευθύνη έχουν τα σωματεία στη διεξαγωγή της δύσκολης, μακρόχρονης και σκληρής πάλης για την υπογραφή της Κλαδικής ΣΣΕ. Χρειάζεται όλα τα σωματεία του κλάδου, οι σωματειακές επιτροπές, να κινητοποιηθούν ενιαία στην κατεύθυνση αυτή και να μην υποκύπτουν στις πρώτες δυσκολίες.

Ανέδειξε την αναγκαιότητα ενίσχυσης της αλληλεγγύης σε ταξική κατεύθυνση αγωνιστικής διεκδίκησης και οργάνωσης των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων.

Ανέδειξε τα ιδιαίτερα προβλήματα της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης και την αναγκαιότητα εξειδίκευσης της δουλειάς των σωματείων στους νέους εργαζόμενους και σπουδαστές, στις νέες εργασιακές σχέσεις.

Τα κύρια μέτωπα πάλης:

Κοινωνική Ασφάλιση

Το νέο σχέδιο της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό ολοκληρώνει το σχεδιασμό που υπήρχε εξαρχής, για εξάλειψη του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, εδραιώνει όλους τους προηγούμενους αντιασφαλιστικούς νόμους και διατάξεις. Πρόκειται για έγκλημα διάρκειας που θα έχει συνέχεια.

Ήδη πέρασαν το προηγούμενο διάστημα μέτρα, όπως η κατακόρυφη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 έτη ή στα 62 με 40 χρόνια ασφάλισης.

Στις 11 μειώσεις των συντάξεων που επικαλείται, υπάρχουν επιπλέον δυο μειώσεις με τους νόμους του καλοκαιριού (μειώσεις των συντάξεων υπέρ υγείας) και πλέον ολοκληρώνεται ο σχεδιασμός με τον νέο υπολογισμό και τον επανυπολογισμό όλων των συντάξεων σε κυρία και επικουρική ασφάλιση, σε εφάπαξ, σε αναπηρικές συντάξεις και ΕΚΑΣ που θα μειώσουν παραπέρα και σημαντικά το λαϊκό εισόδημα.

Οι νέες ενοποιήσεις ταμείων αποτελούν το όχημα που θα οδηγήσει σε εξίσωση όλων των δικαιωμάτων προς τα κάτω. Οι εισφορές μας αυξάνονται, οι παροχές και οι συντάξεις πετσοκόβονται.

Στόχος τους είναι να απαλλαγεί η εργοδοσία από οποιαδήποτε υποχρέωση και το κράτος να εξοικονομήσει ζεστό χρήμα για φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο. Παράλληλα να ανοίξει ο δρόμος για μεγαλύτερη κερδοφορία στις ιδιωτικές ασφαλιστικές και τους έμπορους της υγείας.

Για όλους μας η επίθεση στην κοινωνική ασφάλιση πρέπει να είναι αιτία πολέμου. Είμαστε αποφασισμένοι να παλέψουμε με νύχια και με δόντια για να μην περάσει το γκρέμισμά της. Δεν κάνουμε πίσω από το αίτημα για ανάκτηση των απωλειών στα χρόνια της κρίσης, την επιστροφή των αποθεματικών που λεηλατήθηκαν. Δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο από την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.

Συμμετέχουμε στα συλλαλητήρια την Τρίτη 26/1/2016, που θα συζητηθεί προ ημερησίας διάταξης στη Βουλή το νέο ασφαλιστικό. 

Απαντάμε με την πανεργατική, πανελλαδική απεργία στις 4 Φλεβάρη. Όλα τα σωματεία να πάρουν αποφάσεις, να συζητήσουν με τους εργαζόμενους και να ετοιμάζουν την κλιμάκωση. Δίνουμε τη μάχη για μια μαζική, επιτυχημένη απεργία με το ταξικό πλαίσιο πάλης, μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ. Να μη φτάσει το νομοσχέδιο για ψήφιση!

Η δική μας προοπτική είναι: ένα ενιαίο υποχρεωτικό αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν καθολικό σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, που θα εξασφαλίζει συντάξεις και παροχές για όλους, αντίστοιχες των λαϊκών αναγκών.

Κάτω από αυτό το πρίσμα βλέπουμε και τις εξελίξεις στο ΤΕΑΥΦΕ. Είδαμε τι σημαίνει επαγγελματικό ταμείο, στην πράξη. Η θέση του ταξικού κινήματος και της Ομοσπονδίας μας ενάντια στην επαγγελματική ασφάλιση, επιβεβαιώνεται. 

Παλεύουμε και απαιτούμε:

·        Κανένα δικαίωμα να μη χαθεί. Καμία μείωση των επικουρικών και κύριων συντάξεων. Ανάκληση όλων των μειώσεων που έχουν επιβληθεί.

·        Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών.

·        Κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Κατάργηση της επαγγελματικής και ιδιωτικής ασφάλισης.

·        Να πληρώσει το κράτος και οι εργοδότες, που έχουν την ευθύνη για τα ελλείμματα στα επικουρικά ταμεία. Επιστροφή όλων των λεηλατημένων αποθεματικών στα ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης.

·        Να καταργηθούν οι αυξήσεις των εισφορών των εργαζόμενων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια. Σταδιακή κατάργηση της εργατικής ασφαλιστικής εισφοράς, πλήρης ανάληψη της ευθύνης από το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο. Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών.

·        Γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης 60 για τους άντρες και 55 για τις γυναίκες, μειωμένα κατά 5 χρόνια αντίστοιχα στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.

·        Επαναφορά και διεύρυνση των ΒΑΕ.

Συλλογική Σύμβαση Εργασίας

Είναι ανοιχτό μέτωπο. Δίνουμε τη μάχη σε επιχειρησιακό, περιφερειακό και κλαδικό επίπεδο για υπογραφή σύμβασης ούτε βήμα πίσω από αυτή του 2009 και με μια προσπάθεια να καλυφθεί έστω και ένα μέρος από τις τεράστιες απώλειες που είχαμε όλο το προηγούμενο διάστημα – γιατί εμείς οι εργαζόμενοι είχαμε τις μεγαλύτερες απώλειες – με κάποιες θεσμικές διεκδικήσεις ή επιδόματα.

Σε αυτή την κατεύθυνση θα είναι και το σχέδιο για την κλαδική ΣΣΕ που θα καταθέσουμε για το 2016.

Τα σωματεία πρέπει να συμβάλλουν ουσιαστικά σε αυτή τη μάχη. Να αποφασίσουμε ότι θα δώσουμε αποφασιστικά και με ενιαίο τρόπο αυτή τη μάχη, ότι θα γίνει υπόθεση του κάθε σωματείου, του κάθε χώρου δουλειάς.

Να μη μας διαφεύγει ότι οι ΣΣΕ αποτελούν κεντρικό πυλώνα της εργοδοτικής – κυβερνητικής επίθεσης. Ήταν και παραμένει κεντρικός άξονας του κεφαλαίου η κατάργησή τους.

Η σύμβαση δεν είναι μόνο ένα ποσοστό αύξησης, είναι επιδόματα, ωράρια, τριετίες, συνδέεται με την κοινωνική ασφάλιση, με το δώρο, τις άδειες, εμπεριέχει μεγάλο μέρος των όρων πώλησης της εργατικής δύναμης.

Ανεργία

Διεκδικούμε τώρα μέτρα ανακούφισης και προστασίας των ανέργων:

·        Επίδομα ανεργίας 80% του βασικού μισθού, για όλους τους ανέργους όσο διαρκεί η ανεργία. Άμεση αύξηση του επιδόματος ανεργίας.

·        Πλήρη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με ανανέωση των βιβλιαρίων ΙΚΑ και άλλων ταμείων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κάλυψη και των οικογενειών τους με 100% χρηματοδότηση από το κράτος. Μείωση των τιμολογίων ΔΕΚΟ και απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου.

·        Χορήγηση δωρεάν κάρτας απεριορίστων διαδρομών στις αστικές συγκοινωνίες.

·        Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται όλος ως συντάξιμος χρόνος ασφάλισης και να βαρύνει κράτος και εργοδότες.

·        Διαγραφή χρεών από τόκους και πάγωμα αποπληρωμής δανείων για όλο το διάστημα της ανεργίας.

·        Πλήρης επιδότηση ενοικίου από το κράτος.

Άλλα κρίσιμα μέτωπα πάλης που πρέπει να απασχολούν σε μόνιμη βάση τα σωματεία, αφού αφορούν την εργατική λαϊκή οικογένεια είναι:

Υγεία – Παιδεία

Η κατάσταση για το λαό έχει επιδεινωθεί και στους δύο αυτούς τομείς.

Διεκδικούμε:

·        Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία-Παιδεία για όλους. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.

·        Άμεση και πλήρη χρηματοδότηση.

·        Διορισμό διδακτικού προσωπικού που να καλύπτει τις ανάγκες.

·        Να σταματήσουν οι συγχωνεύσεις και η κατάργηση των δομών υγείας.

·        Να καταργηθούν νόμοι και ρυθμίσεις που περιορίζουν ή καταργούν παροχές υγείας.

Φορολογία

Τα φορολογικά μέτρα που έχουν παρθεί, σε συνδυασμό με τη συνολική επίθεση που ήδη έχει δεχθεί το λαϊκό εισόδημα από μειώσεις μισθών, απολύσεις, ανεργία κτλ. διαμορφώνουν συνθήκες μαζικής και απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης για το σύνολο του λαού.

Διεκδικούμε:

·        Να καταργηθούν εδώ και τώρα τα χαράτσια, οι έμμεσοι φόροι στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στο πετρέλαιο θέρμανσης και στα καύσιμα.

·        Να καταργηθούν όλοι οι άμεσοι φόροι που πνίγουν και εξοντώνουν τα λαϊκά στρώματα.

·        Να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο, οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι τράπεζες, οι μεγαλέμποροι, Να φορολογηθούν με συντελεστή 45% στα διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη.

·        Να καταργηθούν τα αφορολόγητα αποθεματικά και οι λεγόμενες αναπτυξιακές φοροελαφρύνσεις.

·        Να καταργηθεί το ειδικό φορολογικό καθεστώς για τους εφοπλιστές.  

·        Να φορολογηθεί η μεγάλη ακίνητη περιουσία όλων των κεφαλαιουχικών επιχειρήσεων και να υπάρξει αύξηση του αφορολόγητου ορίου για τη μεταβίβαση της μικρής ακίνητης περιουσίας.

·        Κανένα λαϊκό σπίτι σε πλειστηριασμό.

Τα μηνύματα που έρχονται και από τις δύο τελευταίες απεργίες (12/11  και 3/12/2015) δείχνουν ότι υπάρχει έδαφος για μαζική αντίσταση, ότι έχουμε τη δυνατότητα να αποτρέψουμε τα μέτρα που έρχονται. Να διεκδικήσουμε την ανάκτηση των απωλειών μας σε όλα τα επίπεδα, να απαιτήσουμε την ικανοποίηση των σύγχρονών αναγκών μας! Μπορούμε να τους εμποδίσουμε και να προετοιμάσουμε τις δυνάμεις μας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, για την ανατροπή της βαρβαρότητας.

Αθήνα, 24/01/2016