ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.)

Τηλ.: 210 5238779, fax: 210 5247494, email: omosfarm@yahoo.gr blog: oefsee.blogspot.gr

Χαλκοκονδύλη 56, Αθήνα

_{ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΓΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ 3573/1982}

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ

Σχετικά με τις εξελίξεις στο Φάρμακο.

Παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα τις έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβέρνησης, αντιπολίτευσης και φαρμακοβιομήχανων, με αντικείμενο το Φάρμακο.

Η «σκόνη» που σηκώνεται από την κοκορομαχία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης με αναφορά σε σκάνδαλα, σε υπουργούς που λειτούργησαν υπέρ εταιρειών και σε παρατυπίες κυβερνήσεων, σκεπάζει τα αίτια και τον πραγματικό υπεύθυνο των υπαρκτών προβλημάτων, κυρίως, όμως, βάζει στο περιθώριο τους ουσιαστικά θιγόμενους και χαμένους της υπόθεσης, που δεν είναι άλλοι από τους ασθενείς και τους εργαζόμενους στον κλάδο του φαρμάκου.

Πριν λίγες μέρες, στη Βουλή ψηφίστηκε τροπολογία που αλλάζει τον τρόπο τιμολόγησης των φαρμάκων από το μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών στην ΕΕ, στο μέσο όρο των δυο χαμηλότερων τιμών στην ευρωζώνη, παρασέρνοντας προς τα πάνω τις τιμές σε περίπου 1800 κωδικούς φαρμάκων, με το Υπουργείο Υγείας να ισχυρίζεται πως αντίστοιχα τόσοι κωδικοί θα μειωθούν και έτσι «το ισοζύγιο θα είναι αμετάβλητο». Η ανατιμολόγηση θα είναι 10% και θα γίνεται μια φορά το χρόνο, προς τα πάνω ή προς τα κάτω, μέχρι να επιτευχθούν οι μέσοι όροι, ενώ η κατώτατη τιμή των φαρμάκων δεν μπορεί να είναι χαμηλότερη από αυτό που το Υπουργείο θα καθορίζει ως «κατώτερο κόστος ημερήσιας θεραπείας». Επίσης, καθορίζεται ως τιμή των γενοσήμων το 65% ή το 75% της τιμής του πρωτότυπου, ενώ αυξάνεται η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη κατά 20 εκ. ευρώ, δηλ. από 530 στα 550 εκ.

Η ΝΔ κατηγορεί την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι «κάνει δώρο» στις πολυεθνικές εκατοντάδες εκατομμύρια, γιατί ο νέος τρόπος τιμολόγησης θα συμπαρασύρει προς τα πάνω τις τιμές των φαρμάκων σε μια σειρά από χώρες της ΕΕ, αφού η Ελλάδα είναι χώρα αναφοράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη σειρά του μιλάει για «σκάνδαλο NOVARTIS», για «εκτίναξη δαπάνης την περίοδο 2000-2009», για «μη είσπραξη 241 εκ. ευρώ από rebate το διάστημα 2006-2010» και πάει λέγοντας…..

Αυτό, όμως, που δε λέγεται από κανέναν είναι ότι το φάρμακο είναι εμπόρευμα που παράγεται και διατίθεται από ντόπιους και ξένους μονοπωλιακούς ομίλους και αυτοί είναι που τελικά καθορίζουν, ανάλογα με τα κέρδη τους, αν και πώς το φάρμακο θα παραχθεί ή θα διατεθεί στον κόσμο που το έχει ανάγκη. Αυτοί οι όμιλοι αποφασίζουν και τι φάρμακο θα παραχθεί. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση αναφοράς της Goldman Sachs προς τις φαρμακοβιομηχανίες, θέτοντας σε αυτές το απάνθρωπο, κυνικό και πολύ καπιταλιστικό ερώτημα: «Η μια και έξω θεραπεία των ασθενών (one shot cure) αποτελεί βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο;»!!! Οι αναλυτές της G.S. προειδοποιούν για τον «κίνδυνο», οι νέες γονιδιακές θεραπείες να εξαντλήσουν τις «δεξαμενές» ασθενών, αφού θα τους θεραπεύουν,  και τότε θα μειωθεί η «πελατεία» των φαρμακευτικών επιχειρήσεων! 

Οι Έλληνες φαρμακοβιομήχανοι ισχυρίζονται ότι οι πολύ χαμηλές τιμές που έχουν επιβληθεί στα φάρμακα που παράγουν (κυρίως γενόσημα), θα καταστήσουν την παραγωγή τους ασύμφορη με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να αποσύρουν μια σειρά από φάρμακα, μέχρι και να κλείσουν τις εταιρείες τους. Οι πολυεθνικές, από την άλλη, μιλούν για υπέρογκα clawback που επιβάλλονται στα καινοτόμα φάρμακα, ειδικά αυτά της κατηγορίας 1α (π.χ. τα αντικαρκινικά  φάρμακα), που διατίθενται μέσω νοσοκομείων και φαρμακείων ΕΟΠΥΥ. Δε διστάζουν να απειλήσουν με απόσυρση φαρμάκων, αν δεν ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις τους. Η εταιρεία ΦΑΡΜΑΣΕΒ-ΛΙΛΛΥ, μέσω του προέδρου της Δ. Φιλιώτη που είναι και πρόεδρος του Φαρμακευτικού Φόρουμ του ΕΒΕΑ, με επιστολή της προς τη διοίκηση του ΕΟΠΥΥ εξέφρασε την αδυναμία της να προμηθεύει τα φαρμακεία του οργανισμού με δυο ογκολογικά φάρμακα της κατηγορίας 1α (Καθημερινή  8/2/2019), επειδή τα rebate και clawback καθιστούν την παροχή τους ζημιογόνα για την εταιρεία. Αντίστοιχες επιστολές προς τα Υπουργεία Οικονομικών και Υγείας απέστειλαν ο ΣΦΕΕ και ο PIF, προειδοποιώντας τόσο για απόσυρση φαρμάκων όσο και για απώλεια θέσεων εργασίας. Άλλωστε, στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε παραδείγματα εταιρειών όπως η Roche και η Novartis που σταμάτησαν να προμηθεύουν με ογκολογικά φάρμακα τον ΕΟΠΥΥ, ή όπως η NOVO NORDISC που απέσυρε ινσουλίνες για διαβητικούς, εξαιτίας καθυστέρησης εξόφλησης από τη μεριά του κράτους ή ασύμφορων τιμών.

Ακόμα, όμως, και αν δεν γίνουν πράξη οι απειλές των εταιρειών, αυτό δε σημαίνει πως δεν συναντάμε έντονα το φαινόμενο ελλείψεων σε φάρμακα. Και αυτό γιατί ήδη έχουμε κάποιες αποσύρσεις φαρμάκων λόγω ασύμφορης για τις εταιρείες τιμής τους, και από την άλλη έχουμε το φαινόμενο των παράλληλων εξαγωγών. Φάρμακα δηλαδή που αγοράζονται για να εξαχθούν αντί να διατεθούν στην ελληνική αγορά. Ενδεικτικά ο τζίρος των παράλληλων εξαγωγών το 2018 υπολογίζεται σε 380 εκ. ευρώ. Το εμπόρευμα - φάρμακο είναι  «απελευθερωμένο» από περιορισμούς και δεσμεύσεις στην κίνηση του, «ταξιδεύει» εκεί που υπάρχει κέρδος. Αν το απαιτούμενο κέρδος δεν επιτυγχάνεται εδώ, οι επιχειρηματίες θα βγάλουν το εμπόρευμά τους εκτός συνόρων, αδιαφορώντας για τους ασθενείς που μάταια θα ψάχνουν να εκτελέσουν τις συνταγές τους. 

Ο νέος νόμος, λοιπόν, έρχεται να εξυπηρετήσει τις απαιτήσεις της φαρμακοβιομηχανίας. Να εξευμενίσει, από τη μια, την «οργή» των εταιρειών και από την άλλη να αντιμετωπίσει ζητήματα διάθεσης των φαρμάκων στην ελληνική αγορά. Αυξάνει τις τιμές στα off - patent και γενόσημα φάρμακα, ενώ προσφέρει και 20 εκ. ευρώ επιπλέον, για να μην πραγματοποιήσουν οι εταιρείες τις απειλές τους.

Όμως, αν οι φαρμακοβιομήχανοι «ασφυκτιούν» από τα 1,426 δις ευρώ rebate και clawback που καταβάλλουν (2018), τι συμβαίνει με τους ασθενείς και τους εργαζόμενους στο φάρμακο;

Η πραγματικότητα δείχνει ότι, στη χώρα μας, ο ασθενής βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να αγοράσει το φάρμακό του. Η ιδιωτική δαπάνη για το φάρμακο το 2018 έφτασε τα 1,640 δις ευρώ. Από αυτά, τα 625 εκ. αφορούσαν τη συμμετοχή των ασθενών (10% ή 25%), 115 εκ. τα φάρμακα που είναι στην αρνητική λίστα, 265 εκ. τα λεγόμενα ΜΗΣΥΦΑ και τέλος 255 εκ. ευρώ ήταν οι απευθείας αγορές συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Συνολικά, οι ασθενείς στην Ελλάδα πλήρωσαν περίπου 1,260 δις ευρώ για τα φάρμακα τους το 2018!

Αυτός ο λαός που υποφέρει από ανεργία, που αμείβεται με μισθούς πείνας, που ματώνει από τη φοροληστεία, που οι συντάξεις των γερόντων του πετσοκόβονται, πληρώνει χρυσάφι το φάρμακο του. Γι αυτό το διαχρονικό σκάνδαλο, μάταια ψάχνουμε να ακούσουμε έστω και έναν ψίθυρο τόσο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όσο και από την αντιπολίτευση ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και λοιπών αστικών κομμάτων. 

Όσο για τους εργαζόμενους στο φάρμακο, αρκεί να πούμε πως από το 2009 βρίσκονται χωρίς κλαδική σύμβαση, απολύονται κατά χιλιάδες (ειδικά ιατρικοί επισκέπτες), εργάζονται σε συνθήκες σκληρής εντατικοποίησης, αρκετοί με διευρυμένα ωράρια. Η ενοικιαζόμενη εργασία έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, ενώ η τρομοκρατία, η πίεση και η ανασφάλεια κυριαρχούν στους χώρους δουλειάς.

Η κόντρα κυβέρνησης, αντιπολίτευσης, βιομηχάνων εξαντλείται σε υποθέσεις Novartis, rebate και  clawback την ώρα που όλοι μαζί καταδικάζουν τον κόσμο που έχει ανάγκη το φάρμακο, αλλά και τους εργαζόμενους που το παράγουν στην απελπισία και την αβεβαιότητα.

Αυτό που αποδεικνύεται, λοιπόν, είναι ότι όσο το φάρμακο είναι στην ιδιοκτησία των επιχειρηματικών ομίλων, οι ανάγκες των εργαζόμενων και του λαού μαζί με την υγεία και την πρόσβαση στις διάφορες θεραπείες έρχονται σε δεύτερη μοίρα μπροστά στα κέρδη.

Επομένως,  οι εργαζόμενοι και ο λαός πρέπει να κλείσουμε τα αυτιά μας στις κενές αντιπαραθέσεις, στην σκανδαλολογία που κρύβει τον πραγματικό μας αντίπαλο, τους επιχειρηματικούς ομίλους του φαρμάκου, οι οποίοι αποφασίζουν τι και με ποιους όρους θα παραχθεί και θα διατεθεί. Το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημά τους που κατευθύνεται από την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα και μετατρέπει το φάρμακο, την υγεία, όλα τα κοινωνικά αγαθά και τον ίδιο τον άνθρωπο σε εμπόρευμα.

Ο μόνος δρόμος για εμάς είναι η οργάνωση της πάλης μας απέναντι σε όλους αυτούς που τσακίζουν καθημερινά τη ζωή μας. Η μαζική συσπείρωση στα συνδικάτα μας και στο ταξικό κίνημα, στο ΠΑΜΕ. Για να δώσουμε με αξιώσεις τη μάχη στους χώρους δουλειάς, για να διεκδικήσουμε όλα αυτά που οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι κυβερνήσεις τους μας έκλεψαν και εξακολουθούν να μας κλέβουν, να παλέψουμε για διεύρυνση των δικαιωμάτων μας, για καλύτερους όρους εργασίας και ζωής, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για να βάλουμε μπροστά τις σύγχρονες ανάγκες μας. Για να γίνουμε τελικά εμείς οι κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουμε, γιατί μόνο τότε το φάρμακο θα πάψει να είναι εμπόρευμα και όλα τα κοινωνικά αγαθά θα αντιμετωπίζονται πραγματικά ως τέτοια.

Μάρτιος 2019

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ