ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.)
Χαλκοκονδύλη 56,
Αθήνα
ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΓΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ
3573/1982
ΑΡΙΘΜ.ΠΡΩΤ:1054
Αθήνα
3/3/2020
Με
αφορμή την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην PHARMATHEN
Στις 25 Φλεβάρη, τη μέρα που η κυβέρνησή του
έφερε στη Βουλή το νομοσχέδιο που κατεδαφίζει την κοινωνική ασφάλιση και τα
δικαιώματα εργαζόμενων και συνταξιούχων, τη μέρα που είχε παρατάξει τις
δυνάμεις καταστολής, για να «προστατεύσει» τους εργοδοτικούς – κυβερνητικούς
εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και το συνέδριο – παρωδία που έστησαν, από τους
πραγματικούς εργάτες και τους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους, ο πρωθυπουργός
βρισκόταν στην Αλεξανδρούπολη για τις εργασίες του
4ου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Βουλγαρίας, με σκοπό την
προώθηση των επιχειρηματικών σχεδιασμών των κεφαλαιοκρατών των δύο χωρών.
Στα πλαίσια αυτά επισκέφθηκε και το εργοστάσιο του φαρμακευτικού ομίλου PHARMATHEN που λειτουργεί στις Σάπες Ροδόπης,
εξαίροντας την επενδυτική δραστηριότητα της εταιρείας και εκφράζοντας τη
στήριξη της κυβέρνησης στην «υγιή επιχειρηματικότητα», «την κινητήριο
δύναμη η οποία μπορεί να επαναφέρει την πατρίδα μας σε ρυθμούς διατηρήσιμης
σταθερής ανάπτυξης», όπως είπε. Υπέβαλε διαπιστευτήρια στην εργοδοσία, λέγοντας
πως η κυβέρνηση «τηρεί τις δεσμεύσεις
της απέναντι στην επιχειρηματική κοινότητα… . Μειώνουμε τον φόρο στις
επιχειρήσεις, ….. στα μερίσματα, διευκολύνουμε την επενδυτική δραστηριότητα των
επιχειρήσεων μειώνοντας τα γραφειοκρατικά εμπόδια. Ειδικά στη
φαρμακοβιομηχανία, δίνουμε πρόσθετα κίνητρα επιτρέποντας τον συμψηφισμό του
clawback με παραγωγικές επενδύσεις». Δεν έκρυψε τη χαρά του, λέγοντας ότι η PHARMATHEN «πληρώνει πολύ καλούς μισθούς,
πολύ πάνω από το μέσο όρο…» και βάζοντας το «κερασάκι στην τούρτα» πρόσθεσε ότι
« δεν υπάρχει … επιτυχημένη εταιρεία χωρίς ικανοποιημένους εργαζόμενους οι
οποίοι να αισθάνονται ότι συμμετέχουν με την δικιά τους συνεισφορά στο ευρύτερο
καλό της εταιρείας αλλά και τη δικιά τους προσωπική ατομική προκοπή».
Όλα τα παραπάνω βέβαια δεν αποτελούν καμιά πρωτοτυπία της
σημερινής κυβέρνησης και του πρωθυπουργού της.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός, άλλωστε, από τότε που η κυβέρνηση του
ΣΥΡΙΖΑ με το δικό της πρωθυπουργό επισκεπτόταν άλλους αντίστοιχους επιχειρηματικούς
ομίλους κι «έπλεκε» τα δικά της εγκώμια στην εργοδοσία. Όλες οι κυβερνήσεις των
επιχειρήσεων και των εργοδοτών δεν μπορούν παρά να υποβάλλουν τα διαπιστευτήριά
τους σε αυτούς που είναι ταγμένοι να υπηρετούν.
Οι εργαζόμενοι, από την άλλη πλευρά, έχουμε πολλά να
αντιπαραθέσουμε στην «ειδυλλιακή» εικόνα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που
εργοδοσία και κυβερνήσεις μας πλασάρουν.
Έχουμε να
αντιπαραθέσουμε τη δική μας
πραγματικότητα που λέει ότι οι όροι και οι συνθήκες εργασίας μας χειροτερεύουν
με αύξηση της εντατικοποίησης, με εξοντωτικά ωράρια, με διάφορες ελαστικές
μορφές εργασίας, με τη διάλυση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Στη βάση του αντεργατικού
νομοθετικού πλαισίου που έχει διαμορφωθεί από όλες τις κυβερνήσεις και την
Ε.Ε., οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις, ανάμεσά τους και η PHARMATHEN,
εδώ και μια δεκαετία, δεν υπογράφουν την κλαδική συλλογική σύμβαση
εργασίας με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην έχουν συλλογικά κατοχυρωμένο
κλαδικό μισθό, ωράριο και όρους εργασίας. Στα πλαίσια αυτά, οι φαρμακευτικές
επιχειρήσεις προσπαθούν να σπάσουν το σταθερό ημερήσιο κι εβδομαδιαίο χρόνο
εργασίας, το 5ήμερο – 8ωρο και να επιβάλουν κυλιόμενα ωράρια για δουλειά 7
μέρες τη βδομάδα, 24 ώρες την ημέρα.
Η PHARMATHEN, όχι μόνο δεν αποτελεί εξαίρεση,
αλλά πρωτοστατεί σε αυτή την προσπάθεια της μεγαλοεργοδοσίας στον κλάδο του
φαρμάκου.
Δεκάδες είναι οι παρεμβάσεις της
Ομοσπονδίας μας μέχρι σήμερα, απέναντι σε φαινόμενα εντατικοποίησης
συνοδευόμενα και από εργατικά ατυχήματα, από κατάρρευση εργαζομένων μέσα στον
εργασιακό χώρο, απέναντι σε ατέλειωτες ώρες υπερωριών και δουλεμένων αδειών,
ακόμα και για να πληρωθούν αυτές οι ώρες, απέναντι στην εργολαβοποίηση και τη
συνεπαγόμενη απώλεια δικαιωμάτων σε τμήματα του προσωπικού, όπως οι
καθαρίστριες.
Με νύχια και με δόντια δίνουμε τη
μάχη της υπεράσπισης των κλαδικών μας μισθών, αυτών που κατά τα λεγόμενα του
πρωθυπουργού είναι «…..πολύ πάνω από το μέσο όρο…..». Βέβαια, αποφεύγει να πει
ότι ο «μέσος όρος» προκύπτει από το αίσχος του κατώτατου μισθού των 650 ευρώ
που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε και η ΝΔ διατηρεί, με την «ανεκτίμητη»
βοήθεια των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ που τον συνυπέγραψαν μαζί με το ΣΕΒ!
Οι «πολύ καλοί μισθοί» της PHARMATHEN, αλλά και άλλων επιχειρήσεων –
όχι μόνο στον φαρμακευτικό κλάδο – δεν αποτελούν «ευγενική προσφορά» της εργοδοσίας,
αντίθετα είναι απόρροια της κερδοφορίας τους, των απαιτήσεων τους από τους
εργαζόμενους, καθώς και της πάλης των εργαζόμενων για να υπερασπίσουν τις
κατακτήσεις τους ενάντια στην αντεργατική λαίλαπα.
Επιπλέον, την ίδια στιγμή που η
άμεση και έμμεση φορολογία αφαιρεί όλο και περισσότερα από τους εργαζόμενους,
οι επιχειρήσεις επωφελούνται από τη μείωση της δικής τους φορολογίας, των
εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, τις διάφορες επιδοτήσεις, τα λεγόμενα
«επενδυτικά κίνητρα».
Ο «εργασιακός παράδεισος» της PHARMATHEN, όπως και άλλων επιχειρήσεων
αντίστοιχα, στήθηκε με την εξαγορά από το βρετανικό Fund BC PARTNERS του 70% και
πλέον των μετοχών της ελληνόκτητης φαρμακοβιομηχανίας και με κρατικές και ευρωενωσιακές
επιδοτήσεις, όπως η εξασφάλιση χρηματοδότησης ύψους 25 εκατ. ευρώ από την
Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
Αυτός ο «εργασιακός παράδεισος»,
για να εξασφαλίζει κέρδη και επιτυχίες στο πεδίο της επιχειρηματικότητας και
της ανταγωνιστικότητας, απαιτεί εργαζόμενους πιο ελαστικούς, πιο πειθήνιους και
υποταγμένους στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Εργαζόμενους που δεν θα βάζουν
μπροστά τις δικές τους σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες, τις δικές τους
απαιτήσεις στη βάση του πλούτου που με τη δουλειά τους παράγουν, αλλά τις
ανάγκες και τις απαιτήσεις της κερδοφορίας της επιχείρησης.
Σε αυτό το δρόμο θέλουν να μας
οδηγήσουν εργοδότες, κυβέρνηση, ΕΕ. Αυτό το δρόμο στηρίζουν οι νόμοι τους. Αυτό
το χαρακτήρα είχε και η πρωθυπουργική επίσκεψη στη PHARMATEN.
Απέναντι στο ενιαίο μέτωπο που
έχουν όλοι αυτοί απέναντι σε εμάς τους εργαζόμενους, πρέπει κι εμείς ενιαία να
παρατάξουμε το δικό μας ταξικό μέτωπο πάλης για καλύτερους όρους και συνθήκες
δουλείας, για την ανάκτηση των απωλειών μας, για την υπογραφή της κλαδικής μας
ΣΣΕ, για την ικανοποίηση των δικών μας σύγχρονων αναγκών, για να πάρουμε στα
χέρια μας όλο τον πλούτο που παράγουμε και μας ανήκει!
Η
ΔΙΟΙΚΗΣΗ
