Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.)
Τηλ.: 210 5238779, fax: 210 5247494, email: omosfarm@yahoo.gr blog: oefsee.blogspot.gr
Χαλκοκονδύλη 56, Αθήνα
ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΓΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ 3573/1982

ΑΡΙΘΜ.ΠΡΩΤ:  636                                                                                                      Αθήνα 21/7/2016                                                                                                                                               
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Απάντηση στο λίβελο της ΠΟΙΕ.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Αν και η διασπαστική ΠΟΙΕ είναι γνωστή για το μένος της ενάντια στο ΠΑΜΕ και την κλαδική μας ομοσπονδία ΟΕΦΣΕΕ, αυτή τη φορά ξεπέρασε και τον ίδιο της τον εαυτό με το δελτίο τύπου – λίβελο που εξέδωσε στις 19/7.
Με πρόσχημα τα εργασιακά και το ασφαλιστικό, οι διασπαστές του κλάδου εξέδωσαν το συγκεκριμένο δελτίο με σκοπό να σπείρουν τη σύγχυση και να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους. Με ψέματα και ανακρίβειες, βάλλουν κατά της ΟΕΦΣΕΕ και του ΠΑΜΕ. 
Ταυτόχρονα, «βγάζουν λάδι» τους φαρμακοβιομήχανους που δεν υπογράφουν την κλαδική σύμβαση, για να έχουν τα χέρια τους λυμένα στην υλοποίηση των επιχειρηματικών σχεδιασμών τους, αλλά και την κυβέρνηση που ικανοποιεί τις απαιτήσεις της μεγαλοεργοδοσίας με το αντεργατικό νομοθετικό της «έργο».
Οι δυνάμεις του νέου εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, που πήραν τη σκυτάλη από αυτές του παλιού στη διοίκηση της συγκεκριμένης διασπαστικής ομοσπονδίας στον κλάδο του φαρμάκου, αποδεικνύονται, για άλλη μια φορά, άξιοι συνεχιστές του «έργου» των προηγούμενων, άξια στηρίγματα της εργοδοσίας και της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.  Εξάλλου, με τις πλάτες της κυβέρνησης και της εργοδοσίας του κλάδου υπάρχει, λειτουργεί και δρα η διασπαστική ΠΟΙΕ.
Η συγκεκριμένη ομοσπονδία ήταν και είναι ενταγμένη στο «μέτωπο» του κοινωνικού εταιρισμού. Το «ευρύτερο κοινωνικό μέτωπο» που επικαλείται είναι αυτό που και σήμερα διαμορφώνουν μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο» εργοδοσία – κυβέρνηση – ηγεσία της ΓΣΕΕ, προκειμένου να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους και να τους πείσουν να αποδεχτούν τον παραπέρα σφαγιασμό των δικαιωμάτων τους και μάλιστα στο όνομα της διαφύλαξης των «θεσμών».
Στα μεγάλα λόγια που λένε για τη συλλογική σύμβαση δεν υπάρχει ούτε λέξη για το περιεχόμενό της. Γιατί άραγε; Μήπως, επειδή, στο όνομα της «σωτηρίας» της σύμβασης και του «έντιμου» συμβιβασμού, επιδιώκουν μαζί με τους εργοδότες μια σύμβαση – καρικατούρα που θα χαντακώνει τους εργαζόμενους; Εξάλλου, κάτι αντίστοιχο έκαναν και με το ΤΕΑΥΦΕ – ΝΠΙΔ. Στο όνομα της «σωτηρίας» του Ταμείου και του «αναγκαίου κακού» κατάργησαν όλες τις παροχές και μείωσαν κατά 57% τις συντάξεις, ενώ έπεται και συνέχεια!!!
Όσο για τη συμβιβασμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ που δήθεν «κριτικάρουν», αυτή τους στήριξε με ψεύτικα, «μαγειρεμένα» κατά το δοκούν στοιχεία, ενάντια στην ΟΕΦΣΕΕ και στη βούληση των εργαζόμενων του κλάδου, για να προχωρήσουν – μαζί με την εργοδοσία και με την τότε συγκυβέρνηση (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ) – στη μετατροπή του ΤΕΑΥΦΕ σε ΝΠΙΔ επαγγελματικό ταμείο, για να υλοποιήσουν, δηλαδή, έναν ακόμα αντιασφαλιστικό – μνημονιακό εφαρμοστικό νόμο. 
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Η ΠΟΙΕ είναι ένα προϊόν διάσπασης του κλάδου από τις δυνάμεις του εργοδοτικού –κυβερνητικού συνδικαλισμού, εχθρικό και επικίνδυνο για τους εργαζόμενους. Εδώ και δυο δεκαετίες, επιμένει και προσπαθεί να βαθύνει τη διάσπαση, πολεμά τις ταξικές δυνάμεις και το ΠΑΜΕ, προβάλλει το δρόμο της συναίνεσης και του συμβιβασμού, σπεύδει προς διευκόλυνση των εργοδοτικών – κυβερνητικών σχεδιασμών.
Απέναντι από το μέτωπο των «κοινωνικών εταίρων» στο οποίο η ΠΟΙΕ συντάσσεται, βρίσκεται το ταξικό μέτωπο των εργαζόμενων, όπου πρωτοστατούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στις οποίες ανήκει και η κλαδική μας ομοσπονδία, η ΟΕΦΣΕΕ. Με πλαίσιο πάλης ενταγμένο στο στόχο της ανάκτησης των απωλειών των εργαζόμενων, διαμορφωμένο με κριτήριο τις δικές μας ανάγκες και τη διεκδίκηση του πλούτου που εμείς παράγουμε. Αυτό το πλαίσιο έχει ήδη βρει ανταπόκριση από δεκάδες σωματεία που δεν ανήκουν όλα στο ΠΑΜΕ.
Το μέτωπο αυτό, σε αντίθεση με το μέτωπο της συναίνεσης, μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για νικηφόρους εργατικούς αγώνες. Σε αυτό, τελικά, έχει συμφέρον να ενταχθεί ο κάθε εργαζόμενος και ο κάθε τίμιος συνδικαλιστής.   

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ