ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.)
Χαλκοκονδύλη 56, Αθήνα
ΑΡΙΘΜΟΣ
ΕΓΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ 3573/1982
ΑΡΙΘΜ.ΠΡΩΤ.:249
ΑΘΗΝΑ 17/4/2014
ΠΕΜΠΤΗ
1Η ΜΑΗ 2014
ΟΛΕΣ
ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ & ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ
(ΑΘΗΝΑ
10 Π.Μ. ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ)
Συναδέλφισσες –
συνάδελφοι,
Τιμάμε και
εμπνεόμαστε από τους εργάτες του Μάη του Σικάγο το 1886, όλους τους περήφανους
και ηρωικούς αγώνες της τάξης μας. Σηκώνουμε το κεφάλι, οργανωνόμαστε και
παλεύουμε για το μεροκάματο, το μισθό, την κοινωνική ασφάλιση και παροχές, για
όλα τα δικαιώματά μας, για την αξιοπρέπεια και τη ζωή μας ολόκληρη. Για να
μπορούμε να κοιτάμε στα μάτια τα παιδιά μας και να τους λέμε ότι κάνουμε το
καθήκον μας, για να μην τα παραδώσουμε στα εργασιακά σκλαβοπάζαρα της
πλουτοκρατίας και των πολιτικών εκφραστών της.
Το κάθε σωματείο, η
κάθε επιτροπή, ο κάθε εργαζόμενος του κλάδου αναλαμβάνει την ευθύνη που του
αναλογεί για την οργάνωση και την επιτυχία της πρωτομαγιάτικης απεργίας. Έτσι
θα δηλώσουμε ότι είμαστε παρόντες, μαχητικοί και έτοιμοι να διεκδικήσουμε την
υπογραφή της κλαδικής μας συλλογικής σύμβασης εργασίας, την επαναφορά του
κλάδου μας στα ΒΑΕ, τον κοινωνικό χαρακτήρα του ταμείου μας (ΤΕΑΥΦΕ), να
υπερασπίσουμε το κατακτημένο ωράριο για 5ημερη, 8ωρη δουλειά, Δευτέρα –
Παρασκευή.
Στις 28 Απρίλη,
γίνεται νέα συνάντηση – διαπραγμάτευση με τους φαρμακοβιομήχανους (ΣΦΕΕ) για
την κλαδική σσε. Η οργάνωση της πρωτομαγιάτικης απεργίας με τη συζήτηση και τη
συμμετοχή των εργαζόμενων μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς και η επιτυχία της θα
δώσουν στην εργοδοσία το μήνυμα που πρέπει να πάρει: οι εργαζόμενοι του κλάδου υπερασπίζονται μαχητικά τα δικαιώματά τους,
διεκδικούν την ικανοποίηση των αναγκών τους, συσπειρωμένοι στην κλαδική ομοσπονδία ΟΕΦΣΕΕ, δεν θυσιάζουν
τίποτα στο βωμό των συμφερόντων της εργοδοσίας.
Συναδέλφισσες –
συνάδελφοι,
Ο Μάης του Σικάγο
μας δείχνει το μοναδικό δρόμο που πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να βαδίσουμε: το δρόμο της ενότητας και της οργάνωσης στη
βάση των δικών μας συμφερόντων, του αγώνα, της περηφάνιας, της αξιοπρέπειας και
της αντοχής.
Στο δρόμο αυτό δε
χωράνε ούτε κυβερνητικές – διαχειριστικές αυταπάτες, ούτε λογικές συναίνεσης,
«συνευθύνης» και «κοινωνικού εταιρισμού». Στο δρόμο αυτό τσακίζεται ο παλιός
και ο νέος κυβερνητικός – εργοδοτικός συνδικαλισμός και η λογική της ανάθεσης.
Δεν περπατιέται
εύκολα αυτός ο δρόμος. Απαιτεί επιμονή, υπομονή και θυσίες. Είναι, όμως, ο
μόνος που μπορεί να οδηγήσει τους εργαζόμενους σε διέξοδο, σε θετικά
αποτελέσματα. Ο μόνος που τρομάζει τους εκμεταλλευτές μας, επειδή φέρνει πιο
κοντά την προοπτική της ολοκληρωτικής κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από
άνθρωπο.
ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
ΖΗΤΩ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΙΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
